Márcio Rafael Ferreira de Souza

Rafinha begon in 1992 met voetballen voor een lokaal futsalteam genaamd Grêmio, in zijn woonplaats Londrina in Paraná. In 1997 stapte hij over naar PSTC en in 2001 naar Londrina. Een jaar later werd Rafinha door Coritiba, de recordkampioen van de staat Paraná, overgenomen.

Zijn debuut op het hoogste niveau maakte Rafinha onder trainer Antônio Lopes, die hem vooral als rechtsback liet spelen. Hij maakte in 2005 in de finale van de Campeonato Paranaense het enige doelpunt thuis tegen aartsrivaal Atlético Paranaense. Een paar maanden later werd hij uitgenodigd voor de Braziliaanse selectie onder twintig, waarmee hij naar het WK 2005 onder 20 ging.

In de Braziliaanse competitie en op het jeugd-WK, speelde Rafinha zich in de kijker bij FC Schalke 04. Hij verruilde in 2005 Coritiba FC voor FC Schalke 04 en verlengde daar in maart 2007 zijn contract tot de zomer van 2011[1]. In zijn eerste seizoen werd hij basisspeler en kwam hij na uitschakeling in de eerste ronde van de UEFA Champions League tot aan de halve finale van de UEFA Cup met zijn club. Hij speelde 41 wedstrijden in zijn eerste seizoen, waarvan zeven in de UEFA-Cup en vijf in de Champions League.

Na vijf seizoenen Schalke liep Rafinha's contract bij de Duitse club nog één jaar door. Voor de competitie van 2010/11 begon, vertrok de Braziliaan niettemin naar Genoa CFC, waar hij voor vier jaar tekende.[2].

Rafinha bleef één jaar actief in de Serie A. Medio 2011 keerde de Braziliaan terug naar de Bundesliga en tekende hij een contract bij Bayern München.[3]. Met de transfer zou ruim 5 miljoen euro gemoeid zijn. Rafinha speelde acht seizoenen voor Bayern München. Hij won in 2012/13 de UEFA Champions League met de club, zeven landskampioenschappen en vier keer de DFB-Pokal. Hij maakte daarmee deel uit van een generatie met onder anderen Manuel Neuer, Franck Ribéry, Arjen Robben, Jérôme Boateng, Thomas Müller en David Alaba, met wie hij al deze jaren samen op het veld stond bij Bayern.

• Lijst van spelers van FC Bayern München