Potentiële energie

In de natuurkunde is de potentiële energie de arbeid die een voorwerp in staat is (potentie) te verrichten als gevolg van de toestand waarin het voorwerp zich bevindt. Deze toestand kan de situering in een krachtenveld zijn of de interne configuratie van het voorwerp. Potentiële energie wordt veelal aangeduid met Epot of Up. Bekende voorbeelden van potentiële energie zijn een voorwerp in het gravitatieveld van de aarde, een geladen deeltje in een elektrisch veld en de energie van een gespannen veer. De SI-eenheid voor (potentiële) energie is de joule (J).

De wagentjes in een achtbaan bereiken hun maximale potentiële energie op de top, vlak voor zij zich naar beneden storten. De wrijving buiten beschouwing latend, is eenmaal beneden alle potentiële energie van het wagentje omgezet in kinetische energie

Algemene definitie

De grootte van de potentiële energie is op zichzelf niet gedefinieerd. Het is enkel het verschil in grootte dat bepaald is. Namelijk, de toename van potentiële energie is de arbeid die tegen het conservatieve krachtenveld in verricht moet worden om de gestelde situatie te bereiken. Als bijvoorbeeld een massa omhoog getild wordt, moet een kracht uitgeoefend worden, deze kracht levert dan arbeid, die arbeid is de toename van potentiële energie.

Potentiële gravitatie-energie

Omdat er verschillende soorten krachten bestaan, zijn er ook verschillende soorten potentiële energie. Zo is zwaartekrachtenergie of potentiële gravitatie-energie de potentiële energie als gevolg van de zwaartekracht. Voor een voorwerp met massa m geldt op hoogte h de volgende uitdrukking voor de zwaartekrachtenergie van het voorwerp:

Daarin zijn in SI-eenheden:

de potentiële energie in joule (J)
de massa in kilogram (kg)
de hoogte in meter (m)
de valversnelling in m/s² (ongeveer 9,81 m/s²)

De potentiële energie als het voorwerp zich op het niveau bevindt, wordt dan dus op nul gesteld.

Wanneer dit voorwerp zich echter op grote afstand van het aardoppervlak bevindt, is de zwaartekracht niet meer constant en geldt bovenstaande formule niet meer. De uitdrukking voor de potentiële gravitatie-energie wordt dan:

De potentiële energie op een afstand oneindig van de aarde wordt hier op nul gesteld, omdat zo de formule het eenvoudigst is (dat kan omdat, anders dan in veel andere gevallen, het energieverschil hier een eindige limiet heeft). De potentiële energie is zo altijd negatief, en neemt net als in het eerder genoemde model toe naarmate het voorwerp zich van de aarde verwijdert.

Potentiële elastische energie

Een ander voorbeeld van potentiële energie is veerenergie of potentiële elastische energie. Een lineaire (ideale) veer met veerconstante k die over een afstand Δl uitgetrokken (of ingeduwd)wordt, heeft een toename van de veerenergie van:

De potentiële elastische energie kan ook uitgedrukt worden door middel van de kracht van de veer, want , dus:

Andere voorbeelden

Ook een rotatieveer kan potentiële energie bezitten. Als deze veer geroteerd wordt over een bepaalde hoek θ, dan heeft de veer een potentiële energie van:

waarin k de veerconstante is.

Er bestaat ook elektrostatische potentiële energie. Er moet namelijk arbeid verricht worden om twee elkaar afstotende ladingen (q Coulomb groot) op een afstand d van elkaar te krijgen. Deze arbeid bedraagt per ladingseenheid:

met k de constante van Coulomb. De uitdrukking kan verkregen worden door de coulombkracht te integreren van oneindig naar afstand d.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.