Polycotylus

Polycotylus is een geslacht van zeereptiel behorend tot de groep der Plesiosauria. Polycotylus leek op een pliosauriër maar was een plesiosauriër. Polycotylus en verwanten leken op pliosauriërs met een iets langere nek. Primitieve pliosauriërs zoals de Macroplata zagen er ongeveer hetzelfde uit. De verwantschap van Polycotylus en de andere leden van de Polycotylidae binnen de Plesiosauriodea is vrij onduidelijk. Qua uiterlijk leken ze het meest op de vroege plesiosauriërs zoals de Plesiosaurus, maar de botten onthullen een verwantschap met de Elasmosauridae. De Elasmosauridae en de Polycotylidae waren waarschijnlijk zustergroepen. Verwanten van Polycotylus zoals de Dolichorhynchops werden zo'n drie tot vier meter lang. Polycotylus was met een lengte van acht tot tien meter het grootste lid van de groep. De kop van Polycotylus was robuster gebouwd dan die van Dolichorhynchops, wat erop wijst dat hij behalve vis ook grotere prooien at.

Polycotylus
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Materiaal van (A) Cimoliasaurus en (B-C) Polycotylus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Plesiosauria
Familie:Polycotylidae
Geslacht
Polycotylus
Afbeeldingen Polycotylus op Wikimedia Commons
Polycotylus op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie
De poot van Polycotylus. De kootjes liggen zeer dicht tegen elkaar aan, wat erop wijst dat Polycotylus flippers had, net als de hedendaagse zeeschildpadden.

Ecologie

Polycotylus leefde in het laat-Krijt in Noord-Amerika samen met andere plesiosauriërs zoals Elasmosaurus, Styxosaurus en Dolichorhynchops, de mosasauriërs Tylosaurus en Platecarpus, de Schildpad Protostega, de tanddragende zeevogels Hesperornis en Baptorinis en in de kustwateren met de gigantische krokodil Deinosuchus. Boven al deze zeedieren vlogen pterosauriërs zoals Pteranodon en Nyctosaurus en zeevogel Ichthyornis. In de buurt werden ook fossielen van dinosauriërs zoals Gorgosaurus, Troodon, Gryposaurus en Parasaurolophus gevonden.

De heupbeenderen van Polycotylus.

Voortplanting

Er is een fossiel gevonden van een volwassen P. latippinis met een foetus erin. LACM 129639 werd ontdekt in Kansas in de jaren 80 en werd bewaard in het Natural History Museum van Los Angeles County tot het werd beschreven in 2011. De lengte van de foetus is ongeveer 40% van die van de moeder.[1] Dit fossiel geeft aan dat de Polycotylus levendbarend was.

Referenties
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.