Platecarpus
Platecarpus was een wijdverspreid geslacht uit de Mosasauridae, verwanten van de varanen die geheel aan het zeeleven waren aangepast. Soorten behorend tot het geslacht Platecarpus zijn in onder andere België, Marokko en de Verenigde Staten gevonden.
Platecarpus Fossiel voorkomen: Santonien (~ 84 - 81 Ma) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Geslacht | ||||||||||||
Platecarpus Cope, 1869 | ||||||||||||
Afbeeldingen Platecarpus op ![]() | ||||||||||||
Platecarpus op ![]() | ||||||||||||
|
Beschrijving
Platecarpus was ongeveer 4,5 meter lang en had een slank lichaam en een lange staart, die ongeveer zo lang was als het lichaam. Te oordelen naar de staartwervels was de staart zijdelings afgeplat en bevonden zich zowel boven als beneden een brede, verticale vin. Dit zeereptiel zwom door slangachtige bewegingen met het lange lichaam en de staart te maken. De vier korte poten met zwemvliezen werden gebruikt om te sturen. Zijn voedsel bestond uit vis, inktvissen en ammonieten, die gepakt werden met de lange, puntige kaken die voorzien waren van vele scherpe, kegelvormige tanden. Ook laag vliegende zeevogels als Ichthyornis en pterosauriërs als Pteranodon en Nyctosaurus werden wellicht door Platecarpus gegrepen. Een opvallend anatomisch kenmerk van de mosasauriërs was dat ook op het gehemelte tanden voorkwamen. Deze tanden waren sterk gekromd en in twee rijen gerangschikt. De functie van deze tanden was waarschijnlijk het beter kunnen vasthouden van prooidieren.