Piet Zanstra

Piet Zanstra (Leeuwarden, 7 augustus 1905 – Amsterdam, 23 mei 2003) was een Nederlandse architect.

Piet Zanstra
Persoonsinformatie
Nationaliteit	Nederlands
Geboortedatum	7 augustus 1905
Geboorteplaats	Leeuwarden
Overlijdensdatum	23 mei 2003
Overlijdensplaats	Amsterdam
Werken
Belangrijke gebouwen	Maupoleum, Caransa Hotel en Europarking (Amsterdam)
Belangrijke projecten	Atelierwoningen Zomerdijkstraat (Amsterdam)
Prijzen	Dr. H.P. Berlageprijs
RKD-profiel
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Hij werd geboren als zoon van de onderwijzer Willem Jans Zanstra en van Johanna Gerritsma. Hij volgde een opleiding aan de MTS-Waterbouw in Leeuwarden. Na zijn opleiding was hij werkzaam als assistent en medewerker van de architecten Dick Greiner, Willem Dudok en Jan Piet Kloos. Zanstra was getrouwd met de beeldhouwster Margot Zanstra-Wilgenburg (1919-2010). Zij was zijn tweede echtgenote. Uit zijn eerste huwelijk had hij drie dochters.

In 1932 begon hij met twee collega's, Jan Giesen en K.L. Sijmons Dzn., het architectenbureau Zanstra Giesen en Sijmons. Zij ontwierpen de atelierwoningen aan de Zomerdijkstraat in Amsterdam-Zuid. Dit complex is erkend als rijksmonument en is een voorbeeld van het nieuwe bouwen in Nederland.[1]

Van 1954 tot 1966 werkte Zanstra als zelfstandig architect. Van 1966 tot 1980 werkte hij samen met Ab Gmelig Meyling en Peter de Clercq Zubli. In Amsterdam ontwierp Zanstra onder meer de Europarking (de "billen van Zanstra" genoemd) aan de Marnixstraat, het Burgemeester Tellegenhuis (beter bekend als het Maupoleum) aan de Jodenbreestraat en het Caransa Hotel aan het Rembrandtplein. In Den Haag werd onder meer de Panoramaflat aan de Laan van Meerdervoort door hem ontworpen. Hij werd in 1961 onderscheiden met de Dr. H.P. Berlageprijs voor twee flats aan de Segbroeklaan in Den Haag.

In 1980 trad hij uit het bureau, dat daarna doorging onder de naam ZZOP architecten. Zanstra overleed 23 jaar later op 97-jarige leeftijd. Bij zijn dood verweet het aktietijdschrift Ravage hem een lakei van het grootkapitaal te zijn geweest.[2]