Paolo Maldini

Maldini brak in het seizoen 1984/85 op 16-jarige leeftijd door in het eerste elftal van de club AC Milan. In het seizoen 2006/07 begon hij aan zijn 23e seizoen voor AC Milan. In het seizoen 2005/06 seizoen speelde hij zijn 570e wedstrijd in de Serie A en evenaarde daarmee het record van Dino Zoff. Op 13 mei 2007 behaalde Maldini andermaal een bijzondere mijlpaal: In de thuiswedstrijd tegen Catania speelde hij zijn 600e Serie A-wedstrijd. Zijn eerste wedstrijd was op 20 januari 1985, een met 1-1 gelijk gespeelde wedstrijd tegen Udinese. Maldini zette in 2009 een punt achter zijn 25-jarige profcarrière en speelde 1.051 officiële wedstrijden voor Milan. Maldini kreeg van de club een testimonial.

Maldini is in de ogen van supporters een levend monument bij AC Milan, en wordt doorgaans beschouwd als voorbeeld van clubliefde. Op relatief hoge leeftijd stond hij nog regelmatig in de basis. In 2006/07 speelde hij echter slechts 18 competitie-wedstrijden vanwege enkele knieblessures. Desondanks liet hij in mei 2007 weten dat hij graag zijn contract nog met een jaar wilde verlengen. Op 23 mei speelde Maldini in het Olympisch Stadion in Athene zijn achtste Champions League-finale. Daarmee evenaarde hij het record van Francisco Gento. In totaal won hij de Champions League vijf maal; de eerste won hij in 1989 (toen nog Europacup I geheten), samen met het Nederlandse trio Rijkaard, Gullit en Van Basten. twee keer mocht Maldini als aanvoerder de cup met de grote oren in ontvangst nemen, in 2003 en in 2007. Ook won hij acht keer de landstitel, een keer de Italiaanse beker en vijf keer de UEFA Supercup.

Begin april 2010 werd Maldini, die al tien maanden met pensioen was, gevraagd om nog even zijn voetbalschoenen aan te trekken om Milan kampioen te maken. Milan zat immers met defensieve problemen, mede door het uitvallen van Alessandro Nesta. Maldini bedankte hier vriendelijk voor.

Op 31 maart 1988 debuteerde Maldini voor het Italiaans nationale elftal in Split (in het huidige Kroatië) in een uitwedstrijd tegen Joegoslavië, die in een 1-1 gelijkspel eindigde. Ook verdediger Luca Fusi (Sampdoria) maakte in die wedstrijd zijn debuut voor de Azzuri. Een wedstrijd tegen Zuid-Korea op het WK 2002 – die Italië met 2-1 verloor – was Maldini's laatste interland. In totaal kwam Maldini 126 keer uit voor de Azzurri (7 doelpunten).

seizoen	club	land	competitie	duels	goals
1984/85	AC Milan	Italië	Serie A	1	0
1985/86	AC Milan	Italië	Serie A	27	0
1986/87	AC Milan	Italië	Serie A	29	1
1987/88	AC Milan	Italië	Serie A	26	2
1988/89	AC Milan	Italië	Serie A	26	0
1989/90	AC Milan	Italië	Serie A	30	1
1990/91	AC Milan	Italië	Serie A	26	4
1991/92	AC Milan	Italië	Serie A	31	3
1992/93	AC Milan	Italië	Serie A	31	2
1993/94	AC Milan	Italië	Serie A	30	1
1994/95	AC Milan	Italië	Serie A	29	2
1995/96	AC Milan	Italië	Serie A	30	3
1996/97	AC Milan	Italië	Serie A	26	1
1997/98	AC Milan	Italië	Serie A	30	0
1998/99	AC Milan	Italië	Serie A	31	1
1999/00	AC Milan	Italië	Serie A	27	1
2000/01	AC Milan	Italië	Serie A	31	1
2001/02	AC Milan	Italië	Serie A	15	0
2002/03	AC Milan	Italië	Serie A	29	2
2003/04	AC Milan	Italië	Serie A	30	0
2004/05	AC Milan	Italië	Serie A	33	0
2005/06	AC Milan	Italië	Serie A	14	2
2006/07	AC Milan	Italië	Serie A	18	1
2007/08	AC Milan	Italië	Serie A	18	1
2008/09	AC Milan	Italië	Serie A	28	0
Totaal				646	29

Op zaterdag 16 februari 2008 bereikte Maldini een bijzondere mijlpaal. In de uitwedstrijd tegen Parma speelde hij z'n 1000e officiële wedstrijd. Maldini had daar precies 23 jaar en 27 dagen voor nodig. Hieronder een overzicht van alle wedstrijden:

Op 16 mei 2009 speelde Maldini tegen Udinese zijn 900e wedstrijd voor AC Milan. Maldini speelde in totaal 646 competitieduels in de Serie A, 168 wedstrijden in Europees verband, 72 Italiaanse bekerwedstrijden en veertien duels in andere officiële eindtoernooien. Uiteindelijk speelde hij 902 wedstrijden voor AC Milan, wat tevens met afstand het clubrecord is.

Competitie	Aantal	Jaren
AC Milan
Wereldkampioenschap voor clubs	1x	2007
Wereldbeker voor clubteams	2x	1989, 1990
Europacup I / UEFA Champions League	5x	1988/89, 1989/90, 1993/94, 2002/03, 2006/07
UEFA Super Cup	5x	1989, 1990, 1994, 2003, 2007
Serie A	7x	1987/88, 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1995/96, 1998/99, 2003/04
Coppa Italia	1x	2002/03
Supercoppa Italiana	5x	1988, 1992, 1993, 1994, 2004
Italië
Europees kampioenschap voetbal	1x	2 2000
Wereldkampioenschap voetbal	1x	2 1994
Wereldkampioenschap voetbal	1x	3 1990

• FIFA 100 (125 beste levende voetballers, geselecteerd door Pelé): 2004

Maldini is ook een verdienstelijk tennisser. Samen met zijn coach Stefanio Landonio kwalificeerde hij zich in 2017 voor het dubbelspel van het Challenger-toernooi in Milaan.[1] Hij maakte zijn profdebuut op zijn 49e verjaardag.

• Paolo Maldini speelde in totaal acht Europacup I en Champions League-finales, die van 1989, 1990, 1993, 1994, 1995, 2003, 2005 en 2007. Hij evenaarde hiermee het record van Francisco Gento, linksbuiten van het Real Madrid uit de jaren '50.
• Maldini is de vierde speler die de Champions League vijf keer won, Francisco Gento (die er in totaal zes won), Alfredo Di Stéfano en José María Zárraga gingen hem voor.
• In de Champions League-finale van 2005, op 25 mei 2005 in Istanboel, maakte Maldini het snelste doelpunt ooit in een CL-finale. Hij scoorde al na 51 seconden. Tevens was hij met dat doelpunt – tot dat van Javier Zanetti op 20 oktober 2010 – met 36 jaar en 333 dagen de oudste doelpuntenmaker ooit in de Champions League.
• In 2005 contracteerde AC Milan de toen negenjarige Christian Maldini, de zoon van Paolo. Later maakte Milan bekend dat het rugnummer 3 van vader Paolo voor Christian gereserveerd zou blijven tot wanneer die tot selectie van het eerste elftal zou behoren.
• In Italië is Maldini ambassadeur voor Unicef.
• Op 22 maart 2020 testten hij en zijn zoon David positief op COVID-19

• Lijst van spelers van AC Milan
• Lijst van spelers van het Italiaanse voetbalelftal

• (en) Video Paolo Maldini