Oxandrolon

Oxandrolon (Oxandrin) is een anabole steroïde gecreëerd door Searle Laboratories (nu gekend als Pfizer Inc.) onder de merknaam Anavar en in de Verenigde staten geïntroduceerd in 1964.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Oxandrolon
Chemische structuur
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F)	97%
Metabolisatie	Hepatisch
Halfwaardetijd (t1/2)	9 uur[1]
Uitscheiding	Urinaal:90%; Fecaal:6%
Gebruik
Toediening	Oraal
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat.	X
Databanken
CAS-nummer	53-39-4
ATC-code	A14AA08
PubChem	5878
DrugBank	APRD01151
Chemische gegevens
Molecuulformule	C19H30O3
IUPAC-naam	17b-hydroxy-17a-methyl-2-oxa-5a-androstan-3-on
Molmassa	306.44 g/mol
Portaal    Geneeskunde

Tegenover de meeste andere anabole steroïden heeft oxandrolon het voordeel dat het niet aromatiseert (omzetting naar oestrogeen, hetgeen gynaecomastie kan veroorzaken). Bij hoge doseringen (dit geldt voor alle anabole steroïden) voelt het lichaam dat het genoeg testosteron heeft en wordt de natuurlijke productie verminderd hetgeen testiculaire atrofie veroorzaakt (krimpen van de testikels). Nakuren is daarvoor noodzakelijk als de doses hoog liggen (40-50mg/dag), waardoor de productie van testosteron terug in werking wordt gezet, en zo minimaal massaverlies te merken is.

Het medicijn werd voor verschillende aandoeningen die onvrijwillig gewichtsverlies veroorzaken voorgeschreven om zo herstelling van de spieren te verkrijgen. Het is ook aangetoond deels succesvol te zijn voor de behandeling van osteoporose. Maar omwille van de slechte publiciteit in verband met het misbruik door bodybuilders werd de productie door Searle Laboratories stopgezet in 1989. Productie werd verdergezet door Bio-Technology General Corporation (nu Savient Pharmaceuticals Inc.) die het uitbrachten onder de merknaam Oxandrin. Dit middel geraakte in 1995 door de klinische tests.