Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1949

	Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1949
Datum	9 oktober 1949
Land	Oostenrijk
Te verdelen zetels	165
Opkomst	96,79% (2,5%)
	Resultaat
Grootste partij	Österreichische Volkspartei (44,03%)
Nieuwe Bondskanselier	Leopold Figl (ÖVP)
Vorige Bondskanselier	Karl Renner (1945)
	Opvolging verkiezingen
Portaal	Politiek

De tweede verkiezingen van de Nationalrat, het parlement van Oostenrijk, vonden op 9 oktober 1949 plaats.

De Geallieerde bezettingszones in Oostenrijk (1945-1955)

De parlementsverkiezingen vonden plaats tijdens geallieerde bezetting van Oostenrijk. Van de ca. 556.000 nazi's in Oostenrijk had inmiddels 90% weer stemrecht gekregen.

Waren de verkiezingen van 1945 vooral een tweestrijd tussen de christendemocratische Österreichische Volkspartei (ÖVP) en de sociaaldemocratische Sozialistische Partei Österreichs (SPÖ), in 1949 mengde de Duits-nationale Wahlpartei der Unabhängigen (WdU) zich in de race. Van tevoren werd al verwacht (en binnen de SPÖ werd dit ook gehoopt) dat de WdU stemmen zou afsnoepen van de ÖVP. Dit omdat de WdU zich deels op dezelfde kiezersgroepen als de ÖVP richtte.

Voornaamste partijen die deelnamen aan de verkiezingen
Partijnaam	Afkorting	Ideologische richting
Österreichische Volkspartei	ÖVP	christendemocratie, liberaal conservatisme
Sozialistische Partei Österreichs	SPÖ	sociaaldemocratie, democratisch socialisme
Kommunistische Partei Österreichs	KPÖ	marxisme-leninisme, communisme
Wahlpartei der Unabhängigen	WdU	liberaal conservatisme, nationaal liberalisme

Uitslag

De verkiezingen werden gewonnen door de Österreichische Volkspartei (ÖVP) die 44% van de stemmen kreeg. De partij verloor hierbij bijna 6% ten opzichte van 1945. De Sozialdemokratische Partei Österreichs (SPÖ) kreeg bijna 39% van de stemmen en ging er evenals de ÖVP ca. 6% op achteruit. De Kommunistische Partei Österreichs (KPÖ) bleven met 5% van de stemmen stabiel. Een groot succes werd geboekt door de nieuwkomer, de Wahlpartei der Unabhängigen (WdU) die bijna 12% van de stemmen kreeg. De SPÖ steunde heimelijk de WdU in de hoop dat verdeeldheid binnen het burgerlijke kamp een verzwakking van de ÖVP zou inhouden. Inderdaad kozen veel kiezers die in 1945 nog op de ÖVP stemden nu voor de WdU, maar dat deed ook een aanzienlijk deel van de kiezers dat vier jaar eerder nog op de SPÖ stemde en nu haar stem aan de WdU gaf.

Partijen		Stemmen	Percentage	Zetels	Verschil
	Österreichische Volkspartei (ÖVP)	1.846.581	44,00%	77	8
	Sozialistische Partei Österreichs (SPÖ)	1.623.524	38,70%	67	9
	Wahlpartei der Unabhängigen (WdU)	489.273	11,70%	16	NIEUW
	Kommunistische Partei Österreichs u. Linkssozialisten (Linksblock)	213.066	5,10%	5	1
	Democratische Union (DU)	12.059	0,28%	—	NIEUW
	Vierte Partei	7.134	0,17%	—	NIEUW
	Demokraticna fronta delovnegna ljudstva (DF)^a	2.088	0,04%	—	NIEUW
	Overige partijen^b	8	0,00%	—	—
(opkomst 96,8%)		4.250.616	100%	165
^a Partij voor de Sloveense minderheid in Oostenrijk ^b Demokratische Partei Österreichs, Wirtschaftspartei der Haus- und Grundbesitzer, Österreichische Patriotische Union

Coalitievorming

Na de verkiezingen vormde Leopold Figl (ÖVP) zijn tweede bondsregering (8 november 1945), een voortzetting van de coalitie van de christendemocratische ÖVP en de sociaaldemocratische SPÖ. Dit kabinet werd op 28 oktober 1952 afgelost door het kabinet-Figl III.

Bondskanselier Leopold Figl (ÖVP)
Vice-kanselier Adolf Schärf (SPÖ)

Zie ook

Oostenrijkse verkiezingen

Presidentsverkiezingen:	1951 · 1957 · 1963 · 1965 · 1971 · 1974 · 1980 · 1986 · 1992 · 1998 · 2004 · 2010 · 2016
Parlementsverkiezingen:	1945 · 1949 · 1953 · 1956 · 1959 · 1962 · 1966 · 1970 · 1971 · 1975 · 1979 · 1983 · 1986 · 1990 · 1994 · 1995 · 1999 · 2002 · 2006 · 2008 · 2013 · 2017 · 2019
Referenda:	1938 · 1978 · 1994 · 2013

Zie de categorie 1949 Austrian general election van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.