Noordruimte

De Noordwijk (Frans: Quartier Nord) of Noordruimte (Espace Nord) is voornamelijk een zakendistrict in de Belgische hoofdstad Brussel. De opzet is vergelijkbaar met die van La Défense in Parijs en Canary Wharf in Londen. De schaal is beter te vergelijken met die van de Zuidas in Amsterdam. Anno 2011 werken hier 30 000 mensen verspreid over 1 miljoen m² kantooroppervlakte in een wijk met 5 000 bewoners. Met de naam "Noordruimte" wordt voornamelijk verwezen naar de kantoren in de wijk.

Noordwijk
Noordruimte
Wijk van Brussel

Kerngegevens
GemeenteBrussel, Sint-Joost-ten-Node en Schaarbeek
Stadsdeeltussen Willebroekkaai, de spoorwegen langs het Noordstation en de Kleine Ring
Coördinaten50° 52′ NB, 4° 21′ OL
Foto's
Gezicht op de Noordwijk

De Noordwijk beslaat grofweg het gebied tussen Willebroekkaai, de spoorwegen langs het Noordstation en de N288 (beter bekend als de noordzijde van de Kleine Ring). Het betreft het grondgebied van de gemeenten Sint-Joost-ten-Node, Schaarbeek en Brussel. Het gedeelte van de gemeente Brussel is onderdeel van de noordelijke uitbreiding van Brussel.

Het gebied wordt gekenmerkt door hoogbouw die echter door de ligging in een dal minder bepalend is voor het uitzicht van de stad.

Ten noordwesten van de Noordruimte ligt het terrein van Thurn en Taxis dat herontwikkeld is met onder andere het Herman Teirlinckgebouw en het gebouw Leefmilieu Brussel.

Geschiedenis

Vanaf midden de jaren 60 werd er gedacht en gewerkt aan een vernieuwingsplan voor de gehele Noordwijk, het zogenaamde Manhattanplan. De besprekingen liepen niet van een leien dakje aangezien er een oplossing moest gevonden worden voor de duizenden inwoners van de Noordwijk die onteigend gingen worden. Uiteindelijk werden het plan en drie bijzondere plannen van aanleg (van de drie betrokken gemeenten) op 17 februari 1967 goedgekeurd, door toedoen van toenmalig eerste minister Paul Vanden Boeynants. De Noordwijk zou stuk voor stuk omgevormd worden van volkswijk (meer dan 50 ha) tot kantorenwijk.

Een eerste ontwikkeling (vooraleer het 'Manhattanplan' werd goedgekeurd), betrof de heraanleg en herbouw van de omgeving van het Rogierplein, nadat deze was vrijgekomen met de afbraak van het oude Noordstation in 1956. Eind jaren 50 opende het (inmiddels gesloopte) Internationaal Rogiercentrum, beter gekend als 'Martinitoren'. In 1972 werd het Manhattan Center, eveneens gelegen aan het Rogierplein, geopend.

De eerste kantoortorens in dit gebied werden in 1976 geopend. Het betreft de twee eerste gebouwen van het World Trade Center (WTC-gebouwen 1 en 2). Tezelfdertijd konden ook de eerste bewoners van de Noordresidentie hun appartement betrekken.

Later volgden onder andere ook de volgende kantoortorens: de TBR-toren, de derde toren van het World Trade Center, de Proximustorens, de North Galaxytorens, het Ellipsegebouw en als sluitstuk het Zenithgebouw. Tegenwoordig zijn er naast bedrijven ook steeds meer federale en gewestelijke administraties in het district gevestigd.

De in 2006 opgeleverde Rogiertoren vervangt de Martinitoren en op een braakliggend terrein erlangs, werd even later de Covent Gardentoren geopend.

Begin 2008 is men begonnen met de heraanleg van het Rogierplein (inclusief ondergronds en een deel van de kleine ring).

Het nieuwste project is de 137 meter hoge Silver Tower die aan het Sint-Lazarusplein moet komen. De opening is gepland in het najaar van 2019.

Kritiek

Het tot stand komen van het zakendistrict was controversieel. Het afbreken van een op deze plaats gelegen volkswijk, gedurende de jaren 50, 60 en 70, werd niet door iedereen gewaardeerd.[1] Bovendien wordt regelmatig het monotone karakter van de huidige kantoorgebouwen in zowel gevelbekleding, vormgeving als hoogte aangeklaagd. Ook zorgt de afwezigheid van woongelegenheid voor een desolate indruk na de kantooruren.

Lijst van gebouwen

Torens

Andere

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.