Nobby Stiles

Norbert Peter "Nobby" Stiles (Manchester, 18 mei 1942) is een Engels gepensioneerd voetballer.

Nobby Stiles
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Norbert Peter Stiles
Geboortedatum	18 mei 1942
Geboorteplaats	Manchester, Engeland
Lengte	168 cm
Been	Rechts
Positie	Verdedigende middenvelder
Jeugd
1957–1960 Manchester United
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1960–1971 1971–1973 1973–1975 Manchester United Middlesbrough Preston North End 311 (17) 57 (2) 46 (1)
Interlands
1965–1970  Engeland 28 (1)
Getrainde clubs
1977–1981 1981–1984 1985–1986 Preston North End Vancouver Whitecaps West Bromwich Albion
Portaal    Voetbal

Stiles speelde vijf jaar voor Engeland en kwam tot 28 caps waarin hij eenmaal doel trof. Hij speelde elke minuut mee op het door Engeland gewonnen WK 1966. Zijn beste prestatie in het Engelse shirt was waarschijnlijk tijdens de halve finale van dat toernooi tegen Portugal, waarin hij de taak kreeg om de productieve Eusébio te verdedigen, die in desbetreffende wedstrijd nauwelijks kansen kreeg.[1][2] Stiles speelde ook mee in de finale, waarin met 4-2 werd gewonnen van West-Duitsland. Hij werd vooral bekend doordat hij na afloop van de finale op het veld van Wembley dansend feestvierde met in zijn ene hand de wereldbeker en in de andere zijn kunstgebit.[3]

Stiles kwam het grootste deel van zijn clubcarrière uit voor Manchester United, waar hij samenspeelde met onder meer George Best en Bobby Charlton. Met The Red Devils won hij tweemaal de Football League First Division en éénmaal de Europacup I. Stiles is naast Bobby Charlton en Ian Callaghan één van slechts drie Engelsen die zowel een Wereldkampioenschap als een Europacup I hebben gewonnen.

Stiles speelde later kortstondig voor Middlesbrough en Preston North End en was trainer bij achtereenvolgend Preston North End, Vancouver Whitecaps en West Bromwich Albion.

In 2000 ontving Stiles de Orde van het Britse Rijk na een campagne door een sectie van de Engelse media die verrast waren dat vijf leden van het team van 1966 nooit officieel waren onderscheden. Naast Stiles ontvingen Alan Ball jr., Roger Hunt, Ray Wilson en George Cohen de onderscheiding.