George Best

George Best werd geboren in een protestantse familie in Belfast. In zijn jeugd speelde Best voor zijn buurtteam Cregagh Boys' Club. Hij werd - na eerder door de lokale club Glentoran te zijn afgewezen wegens "te klein en te licht" - op 15-jarige leeftijd ontdekt door een scout van United, die een telegram stuurde naar Matt Busby met de woorden: "I think I've found a genius" (="Ik denk een genie gevonden te hebben"). In het seizoen 1963/1964 kwam hij voor het eerst uit voor Manchester United. In zijn eerste seizoen daar maakte de aanvaller 4 goals in 17 duels, en vanaf het seizoen daarop was Best een onmisbare waarde voor de club. Met United werd Best onder andere tweemaal kampioen van Engeland en won hij in 1968 de Europacup I. In de finale tegen Benfica scoorde hij eenmaal. Tussen 1964 en 1972 speelde Best 313 duels, en scoorde hij 128 keer.

In zijn periode bij United raakte hij verslaafd aan alcohol. Zijn spel ging achteruit en hij bleef weg bij trainingen en wedstrijden. In de laatste twee seizoenen bij United kwam hij dan ook minder vaak in actie: in 1972/1973 19 keer (4 goals), en in 1973/1974 12 keer (2 goals). In 1974 werd hij daarom bij United ontslagen, waarna hij overstapte naar Jewish Guild in Johannesburg, Zuid-Afrika voor vijf wedstrijden in een jaar. Best vervolgde zijn carrière bij Stockport County, maar ging daar na 3 duels en 2 goals weg om naar Cork Celtic te verkassen. Ook daar was zijn aanwezigheid niet van lange duur, want in het seizoen 1976/1977 speelde hij al bij Fulham, waar hij 42 maal in actie kwam en 8 keer scoorde.

Net als veel andere voetballers in die tijd vertrok Best vervolgens naar de Verenigde Staten. Daar speelde hij in 1977 en 1978 voor de Los Angeles Aztecs. Halverwege zijn tweede seizoen ruilde hij de Aztecs in voor Fort Lauderdale Strikers, waar hij het jaar erop samen zou gaan spelen met Gerd Müller, de legendarische Duitse goalgetter. In 1980 vervolgde Best zijn loopbaan bij de San Jose Earthquakes, waar hij het na één seizoen voor gezien hield. Hier speelde hij samen met Hans Kraay jr.

Best ging voor het Schotse Hibernian spelen, waar hij 2 jaar bleef, voor hij in het seizoen 1982/1983 de overstap naar Motherwell FC maakte. In dat seizoen speelde Best voor drie clubs: Motherwell, Arbroath Victoria en Glentoran. Geen van drieën bleek een club te zijn waar Best lang bleef, want in het seizoen 1983/1984 speelde hij al voor Bournemouth, en datzelfde seizoen ook nog voor Nuneaton Borough. Het jaar daarop, in het seizoen 1984/1985, sloot hij zijn carrière af bij Tobermore United.

Naast de talrijke clubs waarvoor Best speelde kwam hij ook uit voor het nationale elftal van Noord-Ierland, waarmee hij 37 interlands speelde en zijn land daarin 9 keer een doelpunt bracht.

Gedenktekening van George Best in Belfast, op Woodstock Road (Noord-Ierland)

Eind 1984 kreeg Best drie maanden gevangenisstraf voor rijden onder invloed en het beledigen van een politieagent. Tijdens zijn detentie speelde hij voor het gevangeniselftal.

In 1991 verscheen hij in een televisieprogramma van de BBC waarin hij duidelijk dronken was en vloekte. Later bood hij hier zijn verontschuldigingen voor aan.

In 2002 onderging hij een levertransplantatie. Een jaar later kreeg hij veel kritiek toen hij - ondanks zijn getransplanteerde lever - in het openbaar alcohol dronk. Op 3 januari 2004 werd hij opnieuw veroordeeld voor rijden onder invloed. Hij kreeg een rijverbod van 20 maanden.

Zelf reageerde hij nogal laconiek op de publiciteit rond zijn levensstijl: "Ik heb een boel geld uitgegeven aan drank, vrouwen en snelle auto's. De rest heb ik verbrast."[1]

In oktober 2005 - zijn rijverbod was net afgelopen - kreeg Best enkele infecties, onder andere aan zijn nieren. Hij werd opgenomen in een ziekenhuis, waar zijn toestand echter nog verslechterde. Vanaf half november lag hij aan een beademingsmachine. Op 25 november overleed hij, en op 3 december werd hij in Belfast begraven.

• Andere voetballers waren zeer onder de indruk van de voetbalkwaliteiten van George Best. Zo noemde Pelé hem "de beste speler van de wereld."[2]
• Ooit zei hij eens: "In 1969 liet ik vrouwen en alcohol links liggen. Het waren de twintig vervelendste minuten van mijn leven."[3]
• Hij werd geregeld "de vijfde Beatle" genoemd.

Als speler

Competitie
	Aantal	Jaren
Manchester United
Internationaal
Europacup I	1x	1967/68
Nationaal
FA Youth Cup	1x	1964
Football League First Division	2x	1964/65, 1966/67
Charity Shield	2x	1965, 1967

Individueel

• Engels topscorer: 1967/1968
• Gouden Bal: 1968

• Lijst van spelers van AFC Bournemouth
• Lijst van spelers van Fulham FC
• Lijst van spelers van het Noord-Ierse voetbalelftal
• Lijst van spelers van Hibernian FC
• Lijst van spelers van Los Angeles Galaxy
• Lijst van spelers van Manchester United FC
• Lijst van spelers van San Jose Earthquakes

• (en) Fanclubsite Manchester United over George Best
• (en) International Football Hall of Fame: George Best

Zie de categorie George Best van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.