Neofuturisme

Neofuturisme is een stroming aan het eind van de 20ste eeuw, begin 21ste eeuw binnen de kunst, het ontwerpen, en architectuur. Het kan gezien worden als afgeleide vorm van het postmodernisme en vertegenwoordigt een idealistisch geloof in een betere toekomst en "een noodzaak om het moderne rapport te periodiseren met behulp van technologie". Deze avant-garde beweging is een futuristische heroverweging van hoe snelgroeiende moderne steden er esthetisch en functioneel dienen te worden ingericht. De industrialisatie die begon na het einde van de Tweede Wereldoorlog gaf ruimte voor een nieuwe kijk op het leven, kunst en architectuur, wat leidde tot het post-modernisme, neomodernisme, en daarna neofuturisme. In de Westerse wereld, ontwikkelde futuristische architectuur zich tot art deco, de Googie-architectuur en hightech architectuur, en meest recent naar neofuturisme.

Een neofuturistisch bankje

Personen

Het neofuturisme dat nieuw leven werd ingeblazen in de 21ste eeuw, is in creatief opzicht geïnspireerd door het de Brits-Irakees Pritzker Architectuurprijs winnende architect Zaha Hadid, Spaans architect Santiago Calatrava en door Vito DiBari. Neofuturisme heeft sommige thema's en ideeën van de hightech architectuur, zo werden elementen uit de hightech industrie en technologie geïmplementeerd in het design van hun gebouwen. Neofuturistische architecten, designers en kunstenaars zijn:

Galerij

Verwante stromingen en stijlen

Neofuturisme is familie van onder andere de volgende design stromingen en stijlen:

Zie de categorie Neo-Modernism van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.