Monty Python's Life of Brian

Monty Python's Life of Brian (of kortweg Life of Brian) is de derde film van de Monty Python-cast, uit 1979. De film werd geregisseerd door Pythonlid Terry Jones. De personages worden grotendeels gespeeld door de leden van Monty Python, die allen meerdere rollen op zich namen. Life of Brian is een persiflage op het leven van Jezus Christus en beoogde zowel kritiek op religieus fanatisme als kritiek op de (Britse) politiek. Destijds zorgde de film voor heel wat controverse en in sommige landen (Noorwegen, Italië, Ierland, bepaalde staten in het zuiden van de VS) werd de film verboden. De film maakt niet zozeer Jezus zelf belachelijk, de leden van Monty Python gaven aan Jezus juist een wijze man te vinden, maar bekritiseert met name georganiseerde religie, massahysterie en politiek.

Monty Python's Life of Brian
TaglineHonk if you love Brian.; A motion picture destined to offend nearly two thirds of the civilized world. And severely annoy the other third.
Alternatieve titel(s)Life of Brian
RegieTerry Jones
ProducentJohn Goldstone
ScenarioMonty Python
HoofdrollenGraham Chapman
John Cleese
Terry Gilliam
Eric Idle
Terry Jones
Michael Palin
Sue Jones-Davies
MuziekGeoffrey Burgon
MontageJulian Doyle
CinematografiePeter Biziou
ProductiebedrijfHandMade Films
Python (Monty) Pictures
DistributieCinema International Corporation
Première1979
GenreKomedie, satire
Speelduur94 min.
TaalEngels, Latijn
Land Verenigd Koninkrijk
VoorloperMonty Python and the Holy Grail
VervolgThe Meaning of Life
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
Portaal    Film

Verhaal

Brian Cohen, een jood die naast het geboortestalletje van Jezus Christus in Bethlehem is geboren, wordt door een misverstand reeds bij zijn geboorte aangezien voor de messias en krijgt bezoek van de Wijzen uit het oosten, die aan de moeder van Brian goud, wierook en mirre schenken, om even later hun vergissing te ontdekken en het allemaal weer af te pakken. Eenmaal volwassen sluit Brian zich aan bij de anti-Romeinse verzetsbeweging People's Front of Judea. Een van zijn verzetsdaden is het op de muur kalken van de tekst "Romans go home", maar terwijl hij Romanes eunt domus op de muur schrijft, wordt hij gesnapt door een Romeinse centurion, die hem voor straf 100 maal de correcte vertaling Romani ite domum op de muur laat schrijven. Na een andere mislukte verzetsdaad slaat Brian op de vlucht.

Al wat hij doet en zegt wordt echter verheven tot wonder en tegen zijn bedoelingen in verwerft hij zich een brede aanhang en wordt hij aangezien voor de messias. Dat gebeurt zelfs op het moment waarop Brian zijn volgelingen oproept om naar huis terug te keren en hem met rust te laten. Hierbij roept hij tot de samengestroomde volgelingen "You're all indiviuals", waarop zij unisono terugroepen: "Yes, we're all individuals". Het enige niet-kuddedier roept juist: "I'm not". Brian probeert zijn aanhangers te ontvluchten maar wordt uiteindelijk gevangengenomen en veroordeeld door Pontius Pilatus. Die verleent hem vanaf het balkon op verzoek van het volk gratie, maar de kruisiging is dan al in volle gang. Als de centurion en zijn mannen de groep gekruisigden bereiken en Brian van zijn kruis willen halen, roept een van de andere 139 veroordeelden dat híj Brian is, en wordt deze in Brians plaats vrijgelaten, ondanks het geroep van de anderen, dat zij ook allemaal Brian zijn. Mogelijke bevrijders van Brian komen nu langs, onder wie ook de leden van zijn verzetsgroep en de vrouw, Judith, die van hem hield. Zij zwaaien hem als martelaar alle lof toe, maar keren hem vervolgens de rug toe. Als duidelijk is, dat de veroordeelden niet van hun kruis worden gered, zet Brians buurman aan het kruis het slotlied Always Look on the Bright Side of Life in.

Behalve op het leven van Jezus Christus wordt de film ook gezien als parodie op linkse groeperingen die in de jaren zeventig bestonden. In de film is sprake van verschillende groepen die min of meer protesteren tegen de Romeinse bezetting van Judea, maar die hoofdzakelijk met elkaar concurreren. Deze organisaties dragen namen als The Judean People's Front, The People's Front of Judea en (met slechts één lid) The Popular Front of Judea.

Rolverdeling

Alle leden van de Monty Python-crew spelen meerdere rollen in de film. Verder speelt ook George Harrison een rol. Zonder zijn hulp zou de film nooit zijn uitgekomen, want Harrison financierde de film toen bleek dat het onderwerp zo controversieel was dat de gecontracteerde financiers afhaakten. De film werd gemaakt in Monastir in Tunesië. Ook Spike Milligan, die qua humor de weg voor de Pythons heeft gebaand met The Goon Show maakt een cameo, als eenzame profeet waar niemand meer naar luistert, omdat men massaal achter Brian aanloopt.

Controverse

De film deed veel stof opwaaien omdat sommige gelovigen het verhaal opvatten als blasfemie, een parodie op het leven van Jezus Christus en kritiek op religie in zijn algemeenheid. Hierbij speelde het opzienbarende einde van de film, een scène waarin slachtoffers van een massale kruisiging –onder wie Eric Idle en de hoofdfiguur Brian (gespeeld door Graham Chapman)– een komisch lied zingen (Always Look on the Bright Side of Life), een belangrijke rol.

Verschillende Britse gemeenten verboden aanvankelijk de vertoning van de film. Dat bleek echter weinig zoden aan de dijk te zetten, want mensen gingen naar gemeenten waar de film wel werd vertoond om hem daar te bekijken. In Ierland was de film gedurende acht jaar verboden, en in Noorwegen een jaar. Het Noorse verbod dreef de populariteit van de film in Zweden op, waar hij werd aangeprezen als "de film die zo grappig is dat de Noren hem verboden".

In Italië werd de film pas in 1990 voor het eerst uitgebracht.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.