Montenegro en de euro

De EU staat op het toepassen van strenge voorwaarden voor het invoeren van de euro (convergentie criteria), zoals ten minste twee jaar deel nemen aan het WKM II. Aan de voorwaarden wordt niet getornd, echter het verhinderde Montenegro niet om de euro unilateraal in te voeren.[4][6] Bovendien heeft de EU zorgen geuit over de staatsschuld van Montenegro, die 57% van het bbp bereikte in 2011.[6]

Ambtenaren van de Montenegrijnse Centrale bank hebben bij verschillende gelegenheden aangegeven dat de Europese instellingen verwachten dat Montenegro zich zeer strikt aan de WKM regels houdt, gezien de toetredingsprocedures tot de Europese Unie.[2][6] Nikola Fabris, hoofd-econoom van de Centrale Bank van Montenegro, heeft aangegeven dat toen ze de euro invoerden als munt de situatie anders was dan nu en dat als andere landen unilateraal de euro invoeren, waarbij hij voornamelijk doelde op Kroatië en Bosnië en Herzegovina, deze sancties werden opgelegd en een bevriezing van toetredingsonderhandelingen door de EU.[2]

Op 17 december 2010 werd aan Montenegro de status van kandidaat-lidstaat toegekend van de Europese Unie. Het geschil met betrekking tot het gebruik van de euro werd door analisten verwacht verholpen te zijn in de toetredingsonderhandelingen.[4][5] Diplomaten gaven te kennen dat het niet waarschijnlijk is dat Montenegro gedwongen wordt de circulatie van de euro in hun land stil te leggen.[3][5] Radoje Žugić, de minister van Financiën in Montenegro, verklaarde dat "het onzinnig is eerst de euro uit circulatie te nemen, een eigen munt in te voeren en daarna vanwege het lidmaatschap van de EU en de ratificatie van het Verdrag van Maastricht weer de euro in te voeren."[7] Hij hoopte daarentegen dat Montenegro toestemming zou krijgen om de euro te blijven gebruiken. Daartoe beloofde hij dat de regering van Montenegro voorafgaand toetreding regelingen zou overnemen, met name op fiscaal gebied.[7]

In tegenstelling tot de "officiële" leden van de Eurozone, slaat Montenegro geen eigen muntgeld en heeft daarom geen eigen nationale zijde van de euromunten.