Monophyllorchis

De botanische naam Monophyllorchis is afkomstig van het Oudgrieks μόνος, monos (één), φύλλον, phullon (blad) en ὄρχις, orchis (orchidee), wat betrekking heeft op het (meestal unieke) opvallende blad.

De plant bezit een tot 40 cm lange, gebogen bloemstengel met enkele stengelomvattende bladscheden en één (zelden twee), in verhouding opvallend groot blad. Het hartvormige blad is bovenaan prachtig donkergroen tot paars, met zilverachtig-wit gestreepte nerven geaderd, onderaan donkerrood.

De bloeiwijze is een eindstandige, ijle bruine tros met enkele kleine witte bloemen, die zich over een lange periode één voor één openen. Dikwijls blijven de bloemen dicht en is de plant zelfbestuivend.

Monophyllorchis-soorten groeien op de bodem van zeer natte, montane regenwouden op een hoogte van 400 tot 1700 m, voornamelijk in het Andesgebergte van Zuid-Amerika, van Ecuador tot Panama en Costa Rica.

Het geslacht is monotypisch, het omvat slechts één soort. Sommige botanici noemen nog één of twee extra soorten, maar die worden over het algemeen als synoniemen beschouwd.

• Monophyllorchis maculata Garay (1978)

• Taxonomie en fylogenie van de orchideeënfamilie

Onderverdeling van de tribus Triphoreae
Subtribus: Diceratostelinae Geslacht: Diceratostele Subtribus: Triphorinae Geslachten: Monophyllorchis · Psilochilus · Triphora