Mixosaurus

Mixosaurus was een kleine tot middelgrote ichthyosaurus en groeide niet meer dan 2 meter in lengte met kleine soorten die niet meer dan 1 meter groeiden. Het bezat een lange staart met een lage vin, wat suggereert dat het een langzame zwemmer had kunnen zijn, maar bezat ook een rugvin voor stabiliteit in het water. De peddelachtige ledematen waren elk samengesteld uit vijf tenen, in tegenstelling tot de drie tenen die in latere Ichthyosauriërs werden gevonden. Opmerkelijk is echter dat elke teen meer individuele botten had dan gebruikelijk bij reptielen, en de voorste ledematen langer waren dan de achterste ledematen, beide aanpassingen typisch voor latere ichthyosaurus. De kaken waren smal, met verschillende scherpe tanden, die ideaal zouden zijn geweest voor het vangen van vis. Ze hadden relatief grote schedels in vergelijking met hun lichaam, in tegenstelling tot de basale ichthyosaurus, maar leken op de visvormige ichthyosaurus die later verscheen. Ze hadden ongeveer 50 wervels voor de bekkengordel, ongeveer twee keer zoveel als terrestrische diapsidsa. Recente studies suggereren dat het geslacht Mixosaurus mogelijk dichtbij de kust of in een rifachtige habitat heeft gewoond omdat het meer compacter, sponsachtig bot in zijn lange botten had dan andere Ichthyosauriërs. De ogen werden door een benen ring omgeven.

Deze dieren leefden in de oceaan, waar ze jacht maakten op vissen. Anders dan vissen moesten deze dieren regelmatig voor een korte tijd aan de oppervlakte komen om te ademen.

Vondsten zijn over de hele wereld gedaan: in het huidige Azië (China, Timor en Indonesië) en Noord-Amerika (Alaska, Canada en Nevada), alsook in de Spitsbergen-archipel (Spitsbergen en Edgeøya)[1].

De afgelopen jaren is de taxonomie en fylogenie van mixosauride ichthyosauriërs een controversieel onderwerp geweest. Meest recent is Mixosauridae gescheiden in Mixosaurinae en de zustergroep Phalarondontinae. Mixosaurus met M. cornalianus, M. kuhnschnyderi en M. panxianensis, Phalarodon bevat P. fraasi, P. callawayi en P. atavus. Mixosauriden worden gekenmerkt door een relatief korte en brede humerus en Phalarodon worden gekenmerkt door het ontbreken van een tandgroef in de bovenkaak. Phalarodon-fossielen zijn te vinden in elke grote Mixosaur-locatie. Mixosauridensoorten verklaard als nomen dubium, wat betekent dat de beschrijving onvoldoende was om ze volledig als soort te classificeren, zijn M. maotaiensis, M. helveticus, M. timorensis, M. major, M. timorensis, M. nordenskioeldii. Er werd gesuggereerd dat Tholodus schmidi zou moeten worden opgenomen in Mixosauridae, maar er werd alleen tandmateriaal gevonden, dus het is moeilijk om het aan een geslacht toe te wijzen.

Fylogenie

Cladogram gebaseerd op Motani (1999), Maisch en Matzke (2000) en Jiang, Schmitz, Hao & Sun (2006), met clade en generieke namen volgens Maisch (2010)

Er zijn 3 soorten Mixosaurus die momenteel worden erkend: Mixosaurus cornalianus, Mixosaurus panxianesis en Mixosaurus kuhnschnyderi. Ze delen veel vergelijkbare kenmerken in de schedel en na de schedel met de belangrijkste verschillen in morfologie in de tandheelkundige regio. Voorbeelden van de tandvariatie zijn de omvang van de tandgroef in de bovenkaak, de vorm en grootte van de tanden en het aantal rijen tanden. Eerdere auteurs wezen aan het geslacht andere soorten toe, waaronder M. atavus (Quenstedt, 1852), M. callawayi Schmitz et al., 2004, M. xindianensis Chen & Cheng, 2010 en M. yangjuanensis Liu & Yin, 2008.

Mixosaurus cornalianus

Veel exemplaren van Mixosaurus cornalianus zijn gevonden in het Midden-Trias van Monte San Giorgio en de Tessin-gebieden op de grens van Italië en Zwitserland. Mixosaurus cornalianus is de enige Triassische ichthyosauriër, waarvoor volledig gearticuleerde skeletten zijn gevonden. Veel exemplaren zijn verzameld, maar Mixosaurus cornalianus is niet goed bestudeerd, dit komt omdat alle bekende exemplaren zijn samengedrukt tijdens het conserveringsproces. Mixosaurus cornalianus heeft een sagittale kruin, geassocieerd met de uitbreiding van het bovenste temporale fenestra. Dit geeft aan dat het uitzonderlijk sterke kaakspieren had.

Mixosaurus panxianensis

Mixosaurus panxianensis werd ontdekt in het Midden-Trias van de provincie Guizhou in China. De exemplaren zijn gevonden in de Guanling-formatie, die bestaat uit dungebedde bitumineuze kalksteen en mergel. De gevonden specimen hebben belangrijke Mixosauride kenmerken, zoals een lange sagittale kam langs de bovenkant van de schedel, maar worden gezien als een andere soort omdat er geen extern contact is tussen de jugal en de quadratojugal. Er zijn gelede skeletten gevonden en de centra van de wervels zijn hoger dan ze lang zijn. Dit is bewijs voor zijn overgangspositie tussen basale vroege Triassische ichthyosaurus en meer afgeleide Jura en Krijt soorten, die schijfvormige cirkelvormige centra van de wervels hebben.