Michel Félix Mourlon

Michel Félix Mourlon (Sint-Jans-Molenbeek, 11 mei 1845 - Watermaal-Bosvoorde, 25 december 1915) was een Belgisch geoloog en paleontoloog.

Mourlon studeerde tussen 1863 en 1867 aan de Université libre de Bruxelles. In het laatste jaar promoveerde hij op een proefschrift over de oorzaken van vulkanisme en aardbevingen.

Vanaf 1869 werkte hij in het Natuurhistorisch Museum in Brussel, vanaf 1872 als conservator. Zijn onderzoek voor het museum was met name gericht op de studie van fossiele schelpen (conchologie). Vanaf 1878 werkte hij met Édouard-François Dupont aan het karteren van de geologie van België voor de Belgische Geologische Dienst. Zijn werk bestond aanvankelijk met name uit het verfijnen van de stratigrafie van het late Devoon van de Ardennen, aan de hand van fossiele mollusken. Hij deed echter ook onderzoek naar de jongere, Mesozoïsche, Tertiaire en Kwartaire afzettingen van de Condroz en in het noorden van Vlaanderen, en de daarin gevonden fossielen.

Na de stichting van de Administratie van het Mijnwezen werd Mourlon in 1897 directeur van deze nieuwe instelling. Hij bleef in deze functie tot zijn pensioen in 1912.