Lydië

Lydië (Akkadisch URULu-ú-du[1]) was een koninkrijk gesitueerd in Klein-Azië tijdens de Oudheid. Sardes was de hoofdstad van Lydië. Hun vroegste geschiedenis is legendarisch en duister.

Lydië
←  15e/14e eeuw v. Chr. – 546 v. Chr.  →
Kaart
Het bruine gedeelte is het gebied in de 6e eeuw v.Chr. en de rode lijn de Romeinse provincie
Algemene gegevens
HoofdstadSardis
TalenLydisch

De grenzen van Lydië varieerden door de eeuwen heen. Eerst begrensde het Mysia maior, Karië, Frygië en Ionië. Gyges breidde het rijk uit naar het noorden, in de richting van de Bosporus. Onder Alyattes II en zijn zoon Croesus groeide het uit tot een van de machtigste staten in het westen en controleerde het bijna heel Klein-Azië ten westen van de rivier Halys, behalve Lycië. Lydië eiste tribuut van de veroverde steden, maar liet de bedrijven ongemoeid, zodat het handelsverkeer niet werd verstoord.

Lydië beschikte over een immense rijkdom; er heerst een mild klimaat, en er werd goud gedolven. Lydië was een van de eerste staten die munten sloeg. Deze revolutionaire uitvinding werd direct overgenomen door Milete en Efeze, twee Griekse kuststeden die nauw contact onderhielden met Lydië. Voor alle Grieken was Lydië lange tijd het toonbeeld van luxe en rijkdom. De Grieken namen ook de Lydische muziek over.

De Lydiërs waren volgens Herodotus ook de uitvinders van dobbelstenen, bikkels en balspelen: oorspronkelijk bedacht om de ellende van achttien jaar hongersnood te verlichten, door om de andere dag te eten en te spelen.

In 548 v.Chr. versloeg Cyrus II Croesus na een beleg van veertien dagen. Croesus werd mild behandeld na eerst te zijn veroordeeld tot de brandstapel. Lydië werd een provincie in het Perzische Rijk. De ondergang van Lydië werd o.a. beschreven door Herodotus in zijn werk Historiën.

Belangrijke steden in het gebied waren Troje, Smyrna, Sardes, Efeze en Milete.

Monarchen van Lydië

De jaartallen zijn gebaseerd op het eerste hoofdstuk van de Historiën van Herodotus, evenals de meeste namen. De oudere koningen zijn waarschijnlijk niet historisch. De gegeven jaartallen worden evenmin als historisch betrouwbaar gezien.

Atyaden (Tantaliden) (Mythische dynastie)

  • Manes
  • Atys
  • Lydus (volgens Herodotus de oorsprong van de naam 'Lydië', eerst Maeonië geheten)

Tyloniden (Heracliden) (deels mythische dynastie)

  • Omphale (wellicht de stammoeder, want zij kocht Herakles als minnaar)
  • Agron (1221 v.Chr.-?) (zoon van Ninus, zoon van Belus, zoon van Alcaeus, zoon van Herakles)
  • 17 onbekende koningen
  • Ardysus I (798-759 v.Chr.)
  • Alyattes I (759-745 v.Chr.)
  • Meles (745-733 v.Chr.)
  • Candaules (733-716 v.Chr.)

Mermnaden (historische dynastie)

  • Gyges (716-678 v.Chr.)
  • Ardysus II (678-629 v.Chr.)
  • Sadyattes van Lydië (629-617 v.Chr.)
  • Alyattes II (617-560 v.Chr.)
  • Croesus (560-546 v.Chr.)

Zie ook
Historische landstreken van Anatolië

Bithynië · Cappadocië · Carië · Cilicië · Doris · Eolië · Frygië · Galatië · Ionië · Lycaonië · Lycië · Lydië · Mysië · Pamfylië · Paflagonië · Pisidië · Pontus · Troas

Zie de categorie Maps of Lydia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.