Kwik(II)chloride

Er zijn verschillende manieren om kwik(II)chloride te bereiden. Een eerste methode is het verhitten van kwik(II)sulfaat met natriumchloride:

${\displaystyle \mathrm {HgSO_{4}\ +\ 2\ NaCl\ \longrightarrow \ HgCl_{2}\ +\ Na_{2}SO_{4}} }$

De reactie van dichloor met zuiver kwik levert eveneens kwik(II)chloride:

${\displaystyle \mathrm {Hg\ +\ Cl_{2}\ \longrightarrow \ HgCl_{2}} }$

Dit wordt slechts zelden uitgevoerd, omdat beide reagentia bijzonder toxisch zijn. Daarom laat men meestal kwik(I)chloride reageren met een ondermaat dichloor:

${\displaystyle \mathrm {2\ HgCl\ +\ Cl_{2}\ \longrightarrow \ 2\ HgCl_{2}} }$

Een alternatieve methode is de reactie van kwik(II)oxide of kwik(I)nitraat met zoutzuur:

${\displaystyle \mathrm {HgO\ +\ 2\ HCl\ \longrightarrow \ HgCl_{2}\ +\ H_{2}O} }$

${\displaystyle \mathrm {HgNO_{3}\ +\ 2\ HCl\ \longrightarrow \ HgCl_{2}\ +\ H_{2}O\ +\ NO_{2}} }$

Kwik(II)chloride is een katalysator in een reactie waarbij vinylchloride uit acetyleen en waterstofchloride gevormd wordt:

${\displaystyle \mathrm {C_{2}H_{2}\ +\ HCl\ \longrightarrow \ CH_{2}{=}CHCl} }$

Kwik(II)chloride werd gebruikt als geneesmiddel tegen syfilis. Tegenwoordig worden daar antibiotica voor gebruikt.

Het werd als rattengif gebruikt, maar door de hoge giftigheid voor onder andere het milieu wordt het daar niet meer voor gebruikt.

• Kwik(I)chloride
• Kwikvergiftiging

• (en) MSDS voor kwik(II)chloride