Khadija Arib

Bij de Tweede Kamerverkiezingen 1998 werd ze gekozen in het parlement. Op 19 mei dat jaar werd ze beëdigd. Ze hield zich in de Kamer vooral bezig met volksgezondheid en zedenwetgeving. In 2001 was ze mede-indiener van een initiatiefvoorstel om een Kinderombudsman in te stellen. Begin 2006 presenteerde ze een voorstel om onnodige babysterfte in Nederland, met name onder allochtone vrouwen, te voorkomen. Bij de Tweede Kamerverkiezingen 2006 kwam ze op een 34e plaats op de kandidatenlijst van de PvdA te staan, net niet voldoende om herkozen te worden. Ze bleef tot 30 november dat jaar lid van de Tweede Kamer. Op 1 maart 2007 kreeg ze alsnog een plaats in het parlement nadat zes Tweede Kamerleden van de PvdA naar het nieuw gevormde kabinet-Balkenende IV waren doorgestroomd.

Nadat ze in november 2006 niet was herkozen in de Kamer, werd Arib lid van een werkgroep die het Conseil Consultatif des Droits de l’Homme, een raad voor de mensenrechten in Marokko, moet adviseren over een nieuw Marokkaans migratiebeleid.[4] Bij haar rentree in de Kamer ontstonden er vragen over deze nevenfunctie, omdat deze mogelijk te nauwe banden met de Marokkaanse koning of regering zou inhouden. Aribs fractiegenoot Jeroen Dijsselbloem, die de kwestie onderzocht, concludeerde echter dat de werkzaamheden prima verdedigbaar zijn; tijdelijk, onbetaald en onafhankelijk.[5][6]

In 2009 bracht ze een biografie uit onder de naam 'Couscous op zondag: Een familiegeschiedenis', waarin zij haar leven beschrijft vanaf haar komst naar Nederland.

Begin 2010 kwam zij opnieuw in het nieuws, omdat ze een congres in Marrakech had bijgewoond op kosten van de CCME, de Marokkaanse Hoge Raad voor Marokkanen in het buitenland. Haar partij zag hier geen probleem in.[7]

Van 17 november 2010 tot 20 november 2012 was ze voorzitter van de algemene commissie voor Jeugdbeleid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal.

Op 19 september 2012 stelde zij zich kandidaat voor het voorzitterschap van de Tweede Kamer,[8] als opvolger van Gerdi Verbeet (PvdA), maar op 25 september 2012 koos de Kamer voor Anouchka van Miltenburg (VVD). Arib verloor in de derde schriftelijke stemronde van Van Miltenburg met 90 tegen 56 stemmen.[9] Arib werd daarop eerste ondervoorzitter vanaf 1 november dat jaar. Na het aftreden van Van Miltenburg op 12 december 2015 nam Arib haar taken waar. Op 13 januari 2016 werd zij door de Kamer gekozen als nieuwe voorzitter.[10] In de vierde stemronde won ze met 83 tegen 51 stemmen van VVD'er Ton Elias. Er waren vijftien ongeldige stemmen uitgebracht. Andere kandidaten waren CDA'er Madeleine van Toorenburg en PVV'er Martin Bosma.[11] Arib werd op 29 maart 2017 herkozen als Kamervoorzitter met 111 van de 122 geldig uitgebrachte stemmen. Niemand had zich aangemeld als tegenkandidaat. Op 13 maart 2019 ondertekende ze als Kamervoorzitter mede een motie die intimidatie van Kamerleden door andere Kamerleden afwijst; een unicum. De CDA-motie heeft betrekking op de Kamerleden van DENK waar de voorzitter vaak bij moet ingrijpen.[12]

Arib is de eerste voorzitter van de Tweede Kamer met een dubbele nationaliteit, de eerste van Afrikaanse afkomst en de eerste die een islamitische achtergrond heeft.[13] In het tv-programma "De Balie", naar aanleiding van een vraag van Ahmed Marcouch, zei Arib dat het niemand wat aangaat of zij nog moslima is of niet, en dat ze er het liefst voor uitkomt seculier te zijn.