Keiem

Keiem is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Diksmuide. Het grondgebied van Keiem grenst ten westen aan de IJzer, waarover de Tervatebrug ligt. Keiem heeft een oppervlakte van 12,92 km2 en telde in 2007 bijna 1300 inwoners.

Sint-Niklaaskerk
Keiem
Deelgemeente in België

Situering
Gewest Vlaanderen
Provincie West-Vlaanderen
Gemeente Diksmuide
Coördinaten51° 5 NB, 02° 53 OL
Algemeen
Oppervlakte12,92 km²
Inwoners (01/01/2007)1.298
(100 inw./km²)
Overig
Postcode8600
Detailkaart
Locatie in de gemeente
Portaal    België

Geschiedenis

Door de relatief hoge ligging van Keiem zou de omgeving al in de vroegromeinse tijd bewoond kunnen zijn. Pas in 1203 werd Keiem echter in een schriftelijke bron vermeld, als Caihem; hoewel de plaats in de 12e eeuw een rol speelde als verblijfplaats van Bertulf die, na de - mede door hem beraamde - moord op graaf Karel de Goede in 1127, hierheen vluchtte, waar hij bezittingen had.

Waarschijnlijk werd de parochie in de 13e eeuw afgescheiden van die van Vladslo. In de 13e en 14e eeuw kende de lakennijverheid een zekere bloei, maar in 1384 kwam daar een einde aan, toen het recht tot uitvoer van deze lakens werd ingetrokken.

In 1488 werd Keiem geplunderd door de troepen van Maximiliaan van Oostenrijk. In 1566 werd de kerk opnieuw geplunderd, nu vanwege de godsdiensttwisten.

Naast door de natuur veroorzaakte overstromingen had Keiem ook te maken met militaire inundaties. In 1876 kwamen de Zusters van Liefde van Maria uit Heule naar Keiem.

Keiem had veel te lijden van de Eerste Wereldoorlog. Het Belgische leger besloot eerst een voorlinie in te richten, waarbij de windmolens en de kerktoren werden opgeblazen. Na een driedaagse veldslag, waarbij Keiem zwaar werd gebombardeerd, viel de plaats in handen van de Duitsers. Opnieuw trachtten de Duitsers de IJzer over te steken, maar op 30-31 oktober werden de sluizen geopend, waardoor de IJzervlakte overstroomde en de Duitsers zich van de linkeroever van de IJzer moesten terugtrekken. Op 16 oktober 1918 werd het - vrijwel volledig verwoeste - Keiem bevrijd.

Van 1919-1925 vond de wederopbouw plaats en op 12 juli van het laatstgenoemde jaar werden ook de Belgische militaire begraafplaats en het standbeeld voor de gevallen oud-strijders en de burgerlijke slachtoffers van WO I ingehuldigd.

In 1971 fuseerde Keiem met Beerst, en in 1977 werd deze gemeente bij Diksmuide gevoegd.

Bezienswaardigheden

Belgische militaire begraafplaats
  • 't Kakelend Kippenmuseum, een bezoekboerderij met honderd soorten kippen en een dierenpark met verschillende neerhofdieren. [1]

Natuur en landschap

Keiem ligt op de grens van het West-Vlaamse poldergebied en Zandlemig Vlaanderen op een hoogte van ongeveer 5 meter. Ten westen van Keiem bevindt zich de IJzervlakte. Hier loopt ook het Zijdelingeleed, in noordwestelijke richting.

Bekende Keiemnaars

Demografische evolutie

Opm:1806 t/m 1970=volkstellingen op 31 december

Nabijgelegen kernen

Beerst, Leke, De Mokker, Stuivekenskerke

Bibliografie

  • Symoen René, Keiem door de eeuwen heen, Drukkerij Vita, Zingem, 1980.
  • Symoen René, Willaert Wesley, Keiem: vóór, tijdens en na de Groote Oorlog, voorwoord: Johan Verbouw, Drukkerij Devriendt Printing, s.l. [Koekelare], 2014.
Zie de categorie Keiem van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.