Kate Bush

Bush debuteerde in 1978 op haar negentiende met de hit Wuthering Heights, die was geïnspireerd door het gelijknamige boek van Emily Brontë. Het nummer stond in het Verenigd Koninkrijk vier weken lang op de eerste plaats van de hitlijsten.

Ter gelegenheid van de opening van het Spookslot in de Efteling werd op 12 mei 1978 een tv-special met Bush uitgezonden. Het was haar tweede televisieoptreden in Nederland. De opnames vonden onder meer plaats in en rondom de te openen spookruïne. Daar staat de (namaak) grafsteen met de naam Kate erop. In april van dat jaar had zij haar debuut op de Nederlandse televisie met een optreden in “Voor de vuist weg”, het eerste Nederlandse praatprogramma met Willem Duys als gespreksleider.

Haar debuutalbum The Kick Inside werd zowel artistiek als commercieel gewaardeerd. De plaat, geproduceerd door David Gilmour, bevatte hits zoals "Them Heavy People" en "The Man With The Child In His Eyes". David Gilmour wordt haar ontdekker en mentor genoemd, omdat hij haar zowel financieel als moreel steunde tijdens het opnemen van haar eerste demo's en haar verder promootte bij zijn eigen platenmaatschappij, EMI. Volgens popcritici zijn Gilmour's invloeden op iedere track duidelijk te horen.

Bush ondernam slechts eenmaal een tournee, The Tour Of Life, in 1978–1979. Ze baarde veel opzien door haar mime-achtige manier van dansen. De tournee bracht haar onder meer in Carré in Amsterdam. Ze was de eerste zanger(es) die live een draadloze microfoon op haar hoofd droeg (waardoor ze haar handen vrij had).[1] Na 1979 heeft ze niet meer getoerd tot de tour in 2014, 35 jaar later.

Latere albums zoals Lionheart en Never for Ever waren commercieel gezien iets minder succesvol dan haar debuut maar niettemin werden "Babooshka" en "Army Dreamers" hits. Latere hits waren onder meer "Cloudbusting" en "Running Up That Hill". Voor de videoclip van "Cloudbusting" had Bush haar haren kort laten knippen en speelde Donald Sutherland haar vader. In hetzelfde jaar scoorde Bush een hit samen met Peter Gabriel met het nummer "Don't Give Up". In 1986 nam ze eveneens een duet op met de Schotse band Big Country ("The Seer").

In 1989 verscheen haar album The Sensual World, dat haar best verkochte album in Amerika werd. Na het album The Red Shoes (1993) trok Bush zich jarenlang terug op een eiland in de Theems, waar ze werkte aan haar album Aerial (2005), waarvan het nummer "King of the Mountain" een bescheiden hit werd. Op 18 januari 2002 verscheen Bush voor het eerst sinds jaren weer op het podium als speciale gast van David Gilmour tijdens een concert in de Royal Festival Hall.

In 2007 werd er een documentaire over Kate Bush gemaakt onder de titel "Come Back Kate", waarin toegewijde fans over hun bijzondere band met de zangeres verhalen. Hoewel haar bijzondere stijl niet iedereen gemakkelijk in het gehoor ligt, wordt Kate Bush breed gerespecteerd onder collega-muzikanten. Tori Amos, Björk en Sinéad O'Connor hebben in interviews aangegeven dat ze door Kate Bush zijn beïnvloed en geïnspireerd.

Op 16 mei 2011 werd een compilatiealbum uitgebracht onder de titel Director's Cut. In deze uitgave bewerkte Bush haar vorige albums The Sensual World en The Red Shoes opnieuw, en voorzag ze van nieuwe opnames en remasters. Na jaren van afwezigheid bleek Kate Bush nog altijd populair. In Nederland kwam dit album binnen op nummer 6 in de album top 100. In de Britse Album Top 40 kwam ze binnen op plaats 2.

Op 21 november 2011 kwam het album 50 Words For Snow uit, waaraan onder anderen Bush' zoon Albert (Bertie), Elton John en Stephen Fry meewerkten.

In augustus 2012 gingen de geruchten rond dat Bush op de slotceremonie van de Olympische Spelen van 12 augustus zou optreden. Dit zou een speciale gebeurtenis zijn, omdat Bush amper optreedt. Ze voelt zich er namelijk nogal ongemakkelijk bij om haar nummers voor een publiek te brengen. Op de ceremonie werd er uiteindelijk enkel maar haar recent uitgebrachte remake van R.U.T.H. afgespeeld. Zijzelf was er nergens te bespeuren. Achteraf liet Kate de organisatie van de slotvoorstelling wel weten dat ze het draaien van haar remake op prijs stelde.

In januari 2013 werd Bush benoemd tot Commandeur in de Orde van het Britse Rijk, vanwege haar verdiensten voor de muziek.[2]

Bush kondigde in maart 2014 op haar website aan onder de naam "Before the Dawn" voor het eerst in 35 jaar tijd een reeks van vijftien concerten te geven in het Hammersmith Apollo theater in Londen. Enkele dagen later voegde ze daar nog zeven optredens aan toe. De 22 voorstellingen waren in nog geen kwartier uitverkocht.[3] Op 26 augustus 2014 gaf Kate haar eerste concert in 35 jaar. De optredens waren een groot succes.[4] In de week na de eerste voorstelling stonden er acht albums van Kate Bush in de UK Top 40. Dat had nog geen andere vrouw bereikt.[5]

• Bush is jarig op dezelfde dag als Emily Brontë, de schrijfster van Wuthering Heights.

• Officiële website
• Nieuwspagina