Julius Christiaan van Oven

Julius Christiaan van Oven (Dordrecht, 17 november 1881 - Leiden, 16 maart 1963) was een Nederlands jurist en politicus.

Julius Christiaan van Oven
Portret van Minister van Justitie Van Oven in 1956.
Algemene informatie
Volledige naamJulius Christiaan van Oven
GeborenDordrecht, 17 november 1881
OverledenLeiden, 16 maart 1963
PartijPvdA
TitulatuurProf. mr.
Portaal    Politiek
Nederland

Van Oven was 34 jaar hoogleraar Romeins recht (eerst aan de Rijksuniversiteit Groningen, daarna aan de Universiteit Leiden). De gepensioneerde rechtshistoricus en vrijzinnig-democraat werd in 1956 op 74-jarige leeftijd gevraagd minister van Justitie in het kabinet-Drees III te worden als opvolger van de overleden minister Donker. Hij wist gedurende zijn acht maanden durende ministerschap een wet tot stand te brengen waarvoor hij sinds 1927 had gepleit. Deze Lex-Van Oven hief de wettelijk vastgelegde handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw op.

Zijn wetenschappelijke verdiensten werden erkend door zijn benoeming in 1948 tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, (KNAW).

Voorganger:
L.J.M. Beel
Minister van Justitie
1956
Opvolger:
I. Samkalden
Voorganger:
L.J.M. Beel
Minister van Binnenlandse Zaken (a.i.)
1956
Opvolger:
J.G. Suurhoff
Voorganger:
Rudolph Pabus Cleveringa
Rector magnificus van de Universiteit Leiden
1947-1948
Opvolger:
C.C. Berg
Zie de categorie Julius Christiaan van Oven van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.