Julien Clerc

Tijdens zijn tijd op de middelbare school en universiteit leerde hij Maurice Vallet en Etienne Roda-Gil kennen, zijn twee belangrijkste songwriters, en begon liedjes te schrijven.[1] Hij nam de artiestennaam Julien Clerc aan en ondertekende een contract met het label Pathé-Marconi. In mei 1968 bracht hij zijn eerste album uit, dat de Académie Charles Cros Record Award won. In 1969 trad Clerc voor het eerst op in het Olympia als openingsact van een concert van Gilbert Bécaud. Ondanks dat hij slechts een jaar in de muziek actief was, werd het optreden een groot succes.[2] Hij zou later herhaaldelijk terugkeren naar het Olympia voor een reeks concerten.

Van mei 1969 tot februari 1970 speelde hij in de zeer succesvolle Parijse uitvoering van de musical Hair, waardoor zijn bekendheid in Frankrijk sterk toenam. Op 24-jarige leeftijd was Clerc reeds een grote ster en had hij talloze hits, ook in het buitenland.[2] Hij vergaarde ook in Nederland grote populariteit door hits als Hélène, Si on chantait, Elle voulait qu'on l'appelle Venise, Ce n'est rien en This melody. Dit laatste nummer leverde hem zelfs een nummer 1-hit op. Verantwoordelijk voor zijn grootste successen was tekstschrijver Etienne Roda-Gil.

In 1979 nam hij deel aan twee nieuwe samenwerkingsverbanden: hij zong het titelnummer van de kindermusical Emilie Jolie en nam deel aan 36 Front Populaire, een dubbelalbummusical over de turbulente Volksfrontperiode. In de loop der jaren varieerde het repertoire van Clerc van zijn eigen composities tot klassieke Franse liedjes als Comme hier van Brassens en L'hymne à l'amour van Edith Piaf. Hij trad op in Afrika, Amerika en Europa.[2]

In mei 2007 nam Julien Clerc samen met Rob de Nijs een duet op voor diens album Chansons. Het betrof een cover van Clercs nummer 1-hit This melody, door Jan Rot vertaald als Eén melodie. In 2008 kwam het album Où s'en vont les avions? uit. In 2009 vierde Clerc zijn 40-jarig jubileum als artiest.

Julien Clerc heeft meerdere jaren deel uitgemaakt van Les Enfoirés, een wisselende groep Franse artiesten die zich inzet voor les Restos du Cœur, een organisatie ten behoeve van dak- en thuislozen. Begin 2019 was hij te zien als coach bij de Franse versie van The Voice.

In november 2019 verscheen het duettenalbum Duos, waarop Clerc duetten zingt met onder anderen Carla Bruni, Francis Cabrel, Calogero en Zaz. Ook Christophe Maé, Sandrine Kiberlain en Soprano zingen mee op het album.

Met Sylvette Herry, een Frans actrice bekend als Miou-Miou, kreeg hij één dochter: Jeanne (1978). Clerc en Herry leerden elkaar kennen tijdens het draaien van D'amour et d'eau fraîche, waarin beiden een hoofdrol als pril liefdeskoppel vertolken.