Judith Wiesner

Wiesner debuteerde in 1983 op het ITF-toernooi van Bad Hersfeld (Duitsland). Zij stond in 1986 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Kitzbühel (Oostenrijk) – zij verloor van land­genote Petra Huber. Pas in 1992 (nadat zij al drie WTA-toernooien had gewonnen) veroverde Wiesner haar eerste ITF-titel, op het ITF-toernooi van Karlsbad (Tsjechië), door de Tsjechische Helena Suková te verslaan. In totaal won zij twee ITF-titels, de andere in 1993 eveneens in Karlsbad.

In 1986 kwalificeerde Wiesner zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Athene. Zij bereikte er de kwartfinale. Zij stond in 1988 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Straatsburg – zij verloor van de Italiaanse Sandra Cecchini. Later dat jaar veroverde Wiesner haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Aix-en-Provence, door de West-Duitse Sylvia Hanika te verslaan. In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 1995 in Maria Lankowitz.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de twaalfde plaats, die zij bereikte in januari 1997.

Wiesner was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1985 op het ITF-toernooi van Bregenz (Oostenrijk) samen met landgenote Barbara Pollet. Zij stond in 1986 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Kitzbühel (Oostenrijk), samen met land­genote Heidi Sprung – zij verloren van het Australische duo Justine Brown en Louise Pleming. In 1987 veroverde Wiesner haar enige ITF-titel, op het ITF-toernooi van Kitzbühel (Oostenrijk), samen met landgenote Heidi Sprung, door het Oostenrijkse duo Bettina Diesner en Karin Oberleitner te verslaan.

In 1987 speelde Wiesner voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Straatsburg, samen met de Amerikaanse Vicki Nelson-Dunbar. Zij stond in 1987 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Athene, samen met de West-Duitse Andrea Betzner – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Kathleen Horvath en Dianne Van Rensburg te verslaan. In totaal won zij drie WTA-titels, de laatste in 1989 in Straatsburg, samen met de Argentijnse Mercedes Paz.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op Roland Garros 1990, samen met Française Nathalie Tauziat. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 29e plaats, die zij bereikte in juli 1989.