Juan Martín del Potro

Aan het einde van 2005 werd Del Potro proftennisser. Nadat hij als 14-jarige jongen mee ging doen in het ITF-circuit, haalde hij in 2005 zijn eerste ITF-titels. Naast ITF-titels won hij ook enkele futures.

In 2006 speelde Del Potro zijn eerste ATP-toernooien. In zijn eerste toernooi in Viña Del Mar won hij de eerste ronde, maar in de tweede ronde was Fernando González te sterk. Later dat jaar kwalificeerde hij zich als 17-jarige voor Roland Garros en voor de US Open. Hij wist dit jaar echter nog geen potten te breken en strandde in de eerste ronde. Wel won hij in 2006 nog enkele challengertoernooien.

In 2007 debuteerde Del Potro op de Australian Open, hij kwam in de 2e ronde weer Fernando González tegen. In de vijfsetter moest Del Potro in de laatste set opgeven. Later, op Roland Garros, lukte het de Argentijn niet om de 2e ronde te halen, op zijn debuut op Wimbledon lukte dat weer wel. In 2007 steeg Del Potro op de ATP-ranglijst door met regelmaat ver in ATP-toernooien te komen. In juli won Del Potro zijn eerste dubbeltitel in het ATP-circuit. Hij dubbelde met Travis Parrott en won het ATP-toernooi van Indianapolis. Op de US Open bereikte hij z'n beste resultaat op een grandslamtoernooi tot dan toe, hij haalde de derde ronde. In die derde ronde versloeg Novak Đoković hem met 6-1, 6-3 en 6-4.

Aansluiting bij de wereldtop vond plaats in 2008. Hij kwam op de grandslamtoernooien niet verder dan de tweede ronde, behalve op de US Open. Op dat toernooi bereikte hij de kwartfinale. Verder won Del Potro de ATP-toernooien van Stuttgart, Kitzbühel, Los Angeles en Washington. Hiermee eindigde Del Potro in de top 10, wat hem recht gaf mee te doen aan de Tennis Masters Cup aan het eind van het jaar. Hier geraakte hij echter niet verder dan de poulefase.

Het jaar 2009 begon voor Del Potro goed, doordat hij het ATP-toernooi van Auckland op zijn naam wist te schrijven. Hij won de finale van dat toernooi van de Amerikaan Sam Querrey. Tijdens de Australian Open wist hij dit jaar verder te komen dan vorige jaren. Hij haalde de kwartfinale, waarin hij hard onderuit ging tegen de latere finalist, Roger Federer. Op 6 april werd Del Potro nummer 5 van de wereld, op dat moment zijn hoogste positie op de ATP-ranking. Tijdens Roland Garros bereikte Del Potro de halve finale, zijn beste grandslamresultaat tot dan toe. Hierin versloeg Federer hem weer, het werd 6-3, 6-7(2), 6-2, 1-6 en 4-6. Op Wimbledon lukte het de Argentijn alweer niet om de 3e ronde te bereiken, ditmaal werd hij verslagen door de voormalige winnaar Lleyton Hewitt met 6-3, 7-5 en 7-5. Dit jaar won Del Potro de US Open, na een daverende finale tegen Roger Federer met 3-6, 7-6 (5), 4-6, 7-6 (4) en 6-2. Deze overwinning bezorgde Del Potro zijn allereerste grandslamtitel.

In november deed hij mee aan de ATP World Tour Finals. In de groepsfase verloor hij van Andy Murray, maar won hij wel van Roger Federer en Fernando Verdasco. Del Potro ging uiteindelijk door naar de laatste vier. Hij versloeg Robin Söderling in de halve finale in 3 sets en bereikte voor het eerst de finale. Hij verloor in de finale van de Rus Nikolaj Davydenko met 3-6 en 4-6. Del Potro eindigde dat jaar als vijfde.

Het seizoen 2010 begon voor de Argentijn met zijn deelname aan de Australian Open, waar hij in de vierde ronde in vijf sets werd verslagen door Marin Čilić. Na dit verlies laste hij een pauze in om van zijn peesontsteking te laten genezen. Hij moest daardoor afzeggen voor enkele toernooien. Op 4 mei onderging hij een operatie aan zijn pols. Op 19 mei kondigde Del Potro aan zijn titel op de US Open niet te kunnen verdedigen. Op 28 september speelde Del Potro in de eerste ronde van het ATP-toernooi van Bangkok weer zijn eerste wedstrijd. Deze wedstrijd verloor hij van de Belg Olivier Rochus: 7-6(7), 6-4.

Del Potro op de Olympische Spelen in Londen

Op de Australian Open bereikte hij de kwartfinale waar hij verloor van Roger Federer. In februari haalde hij de finale van het ATP-toernooi van Rotterdam waar hij ook verloor van Roger Federer en op het ATP-toernooi van Marseille pakte hij de titel door in de finale van de Fransman Michaël Llodra te winnen. In mei pakte Del Potro zijn tweede titel van het jaar door op het ATP-toernooi van Estoril in de finale van Richard Gasquet te winnen. Op Roland Garros bereikte hij de kwartfinale waar hij verloor van Roger Federer en op Wimbledon werd hij in de vierde ronde uitgeschakeld door David Ferrer.

Op de Olympische Zomerspelen in Londen bereikte hij de halve finale, waarin hij verloor van Roger Federer. In de kleine finale versloeg hij Novak Đoković zodat hij huiswaarts keerde met de bronzen medaille. Op de US Open nam diezelfde Novak Đoković echter wraak door Del Potro in de kwartfinale te verslaan met 2-6, 6-7 en 4-6. Ook op de Masters versperde hij Del Potro de weg, ditmaal in de halve finale.

De eerste grote afspraak van het jaar werd voor Del Potro geen succes: op de Australian Open verloor hij in de derde ronde van de Fransman Chardy: het werd 3-6, 3-6, 7-6, 6-3, 3-6.

Op het toernooi van Rotterdam in februari was het wel raak voor Del Potro: in de finale klopte hij de Fransman Benneteau, die eerder de toppers Federer en Simon uit het toernooi had geknikkerd. Op Roland Garros kwam hij niet in actie. Op Wimbledon bereikte hij de halve finale, waarin hij werd uitgeschakeld door Novak Đoković met 7-5, 4-6, 7-6, 6-7, 6-3.

In augustus won Del Potro het toernooi van Washington. Hij won in de finale van de Amerikaan John Isner met 3-6, 6-1, 6-2.