Jeanne Calment

Calment kwam uit een rijke familie en heeft nooit hoeven te werken. Ze leidde een rustig leven met veel hobby's, zoals tennis, fietsen, zwemmen, rolschaatsen, piano en opera, waarvan ze er een aantal (waaronder fietsen)[11] tot na haar 100e verjaardag volhield. Samen met haar man heeft ze ook Esperanto geleerd.[12] Ze kon goed lopen totdat ze op haar 114e haar dijbeen brak en geopereerd moest worden.[13] Gedurende de rest van haar leven zat ze in een rolstoel. Op haar 116e verjaardag had ze griep. Ze dronk regelmatig port en at een kilo chocolade per week.[11] Ze rookte nog tot vijf jaar voor haar dood.[1]

Veel familieleden van Calment bereikten ook een hoge leeftijd: haar moeder, Marguerite Gilles, werd 86, haar vader Nicolas, 93 en haar oudere broer, François, 97.

In 1965 speelde Calment een rol in de korte film Vincent Van Gogh: Darkness Into Light, die was bedoeld als promotie voor de film Lust for Life over het leven van Van Gogh. Op 114-jarige leeftijd speelde Calment mee in een film over haar eigen leven, Vincent et moi, wat van haar de oudste mens maakte die een rol in een film heeft gespeeld.[14] Ter gelegenheid van haar 121e verjaardag werd een cd uitgebracht met daarop herinneringen van Calment, op een achtergrond van onder andere rapmuziek.[11]

Twee Russische onderzoekers, de wiskundige Nikolay Zak en de gerontoloog Valery Novoselov, publiceerden in december 2018 een studie waaruit volgens hen zou blijken dat de bewering van Calment de oudste mens ooit te zijn in werkelijkheid een geval is van identiteitsfraude. De vrouw die al die tijd doorging voor Jeanne Calment zou volgens Zak en Novoselov in werkelijkheid haar doodgewaande dochter Yvonne zijn. Om erfbelasting op de nalatenschap van haar moeder te ontlopen, zou Yvonne in 1934 de identiteit van haar moeder hebben aangenomen nadat die was overleden. Dit zou betekenen dat zij ten tijde van haar overlijden niet ouder dan 99 jaar was. De officiële titel van oudste mens ooit zou in dat geval de Amerikaanse Sarah Knauss toekomen.

De Russische onderzoekers baseerden zich onder meer op foto's van Jeanne en van haar dochter Yvonne op jonge leeftijd die vergeleken werden met foto's van Jeanne op oudere leeftijd. Diverse gelaatstrekken en andere lichaamskenmerken van de oude Jeanne Calment leken niet overeen te komen met foto's op haar identiteitskaart die rond 1930 moeten zijn genomen. Ook zouden de vermelde lengte en oogkleur niet kloppen. Verder leken er in interviews met Jeanne Calment allerlei inconsistenties en kleine versprekingen te zitten. Zo zou ze in gesprekken haar moeder en grootmoeder weleens door elkaar hebben gehaald, net als haar echtgenoot en vader; zo had ze het meermaals over de "winkel van haar vader", terwijl uit andere bronnen bleek dat niet de vader, maar alleen de echtgenoot van Jeanne Calment een winkel had. Ook vertelde dat ze als kind naar school was gebracht door iemand die 10 jaar later dan zijzelf bleek te zijn geboren, maar die wel goed de begeleidster van dochter Yvonne kan zijn geweest. Daarnaast zou haar kleinzoon Frédéric haar "mama" hebben genoemd. Calments verzekeringsmaatschappij zou in de jaren 90 aan de bel hebben getrokken omdat toen al vermoed werd dat haar leeftijd niet klopte. Dit zou destijds naar verluidt echter doelbewust zijn stilgehouden, omdat Calment wegens haar veronderstelde bijzonder hoge leeftijd was uitgegroeid tot een legende. Om te voorkomen dat de fraude aan het licht kwam, zou Calment de meeste foto's en documenten over haar leven hebben laten vernietigen toen ze verhuisde naar een verzorgingshuis.[15][16][17] Statistisch gezien is het daarnaast opvallend dat Calment maar liefst ruim drie jaar ouder werd dan Sarah Knauss, die op de leeftijd van 119 jaar en 97 dagen overleed. Deze opvallendheid wordt verder versterkt door het feit dat Calment gedurende enkele decennia van haar leven gerookt heeft.

De hypothese van Zak en Novoselov werd begin 2019 verworpen door de Franse gerontoloog Michel Allard, die beweerde dat moeder en dochter Calment onmogelijk van plaats zouden hebben kunnen wisselen, laat staan ongemerkt. Het feit dat ze zo bekend waren in de ganse gemeenschap van hun woonplaats Arles zou dit onmogelijk hebben gemaakt. Bovendien zouden er officiële documenten zijn uit de jaren 30 van de 20e eeuw waarin staat dat Yvonne tuberculose had, en bijgevolg nooit tot in 1997 geleefd zou kunnen hebben.[18] De Vlaamse geriater Lucien De Cock, die Jeanne Calment goed gekend zou hebben, wierp bovendien tegen dat het onderzoek van Zak en Novoselov enkel Russische propaganda was, bedoeld om het feit dat de oudste mens ooit een westerling is in twijfel te trekken.[19] In september 2019 publiceerden vier wetenschappers in Journal of Gerontology: Medical Science een tegenonderzoek, waarin zij wezen op krantenberichten uit 1934 die berichtten over de grote opkomst bij Yvonnes uitvaart. Dergelijke omstandigheden zouden een ongemerkte persoonsverwisseling tussen moeder en dochter onmogelijk hebben gemaakt.[20]

In mei 2019 opperde de Britse geleerde Aubrey de Grey de mogelijkheid van een DNA-test op een van Calment afkomstig bloedmonster dat bewaard was gebleven, om zo meer uitsluitsel te krijgen. Deze optie had bij menigeen de voorkeur boven het opgraven van de lichamen van moeder en dochter Calment. Jeanne Calment was gehuwd met haar achterneef Fernand Calment. Deze genetische verwantschap (voorouderschapsverlies) zou direct aantoonbaar kunnen zijn in het DNA van hun dochter Yvonne.[21]