Jan Van Rompaey

Jan Van Rompaey (Lier, 25 september 1940) is een Vlaamse radio- en televisiepresentator. Op televisie werd hij vooral bekend als presentator van praatprogramma's.

Jan Van Rompaey
Volledige naamJan Van Rompaey
Geboren25 september 1940
Geboorteland België
Jaren actief1967-2005
BeroepTelevisiepresentator, journalist, radiopresentator
(en) IMDb-profiel
Portaal    Televisie

Biografie

Van Rompaey woonde van 1952 tot 1954 in Brugge en liep school in het Sint-Lodewijkscollege. Hij verhuisde toen naar Leuven en voleindigde er zijn humaniorastudies. Hij vervolgde met economische studies aan de Katholieke Universiteit Leuven.

Hij begon zijn carrière als journalist voor Humo. In 1963 werd hij losse medewerker bij de BRT. In 1967 begon hij als vast verslaggever voor de radio en vanaf presentator en interviewer op de televisie. Zo werkte hij voor het satirische programma Magesien en het humaninterestprogramma Echo.

Hij was de eerste die de zingende handtassenverkoper Édouard van de Walle begon te interviewen en liet hem ook opdraven in Magesien. Zo groeide deze zanger uit tot Eddy Wally. Van Rompaey bleef de carrière van Wally volgen en interviewde hem in 1972 ook na een tournee in de VS. Van Rompaey stelde Wally toen de vraag: "Eddy, hoe was het in Amerika?", waarop Wally het legendarische antwoord "Ge-wel-dig ... geweldig, geweldig, geweldig" gaf.

Van Rompaey introduceerde ook veel concepten op de Vlaamse televisie die sindsdien geregeld werden toegepast: straalverbinding, televoting, anonieme getuigen enz.

Zijn bekende radioprogramma's waren Zomaar, Jan en Alleman, Rondetafel, Van Jan tot man en Zondagmiddag. Hij werkte mee aan de tv-programma's Echo, Terloops en Magesien.

Later begon Van Rompaey diverse praatprogramma's te presenteren, waaronder Argus (1986-1989, met Jessie De Caluwé), Zeker Weten? (1989-1993), Schermen (1994-1996), Jan Publiek (1996-2000), Ombudsjan (2000, met Lies Martens) en Doe het licht maar aan (2003).

Sinds 1984 werkt hij ook mee aan UZ-magazine, het magazine voor patiënten en bezoekers van het Universitair Ziekenhuis Leuven. Hij doet daarin interviews met toevallige voorbijgangers van het ziekenhuis voor de rubriek 'Dorp in de stad'.

Sinds 2005 ging hij bij de VRT met pensioen, maar hij presenteerde nadien nog wel geregeld op Vitaya. Hij schrijft ook wekelijks een column in de weekendbijlage NU van Het Nieuwsblad.

Cameo's in strips

Literatuur

  • Fernand BONNEURE, Brugge Beschreven. Hoe een stad in teksten verschijnt, Brussel, Elsevier, 1984.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.