Jürgen von Kamptz

Jürgen von Kamptz werd geboren op 11 augustus 1891 in Aurich. Hij ging van 1897 tot 1901 naar de basisschool, waarna hij naar het gymnasium ging en afstudeerde in het hoger onderwijs en de school afsloot[3]. Op 8 juni 1912 trad hij als Fahnenjunker in dienst van het Infanterie-Regiment General-Feldmarshchall Prinz Friedrich Karl von Preußen (8. Brandenburgisches) Nr.64. Hij nam ook deel aan de Eerste Wereldoorlog, en werd aan het westfront ingezet.

In 1920 verliet Kamptz in het Charakter van een Oberleutnant het Deutsches Heer. Hij trad in de dienst van de Pruisische politie. Nog voor de overname van de macht door de nationaalsocialisten werd hij in augustus 1932 lid van de NSDAP. Van eind september tot midden juni 1933 was hij in de 3e afdeling van de politie in het Pruisische ministerie van Binnenlandse Zaken werkzaam. Daarna was hij tot april 1937 Generalinspekteur van de Gendarmerie en de Stadtpolizei in het Hauptamt Ordnungspolizei. Vanaf april 1937 tot juni 1939 was hij commandant van de Schutzpolizei in Berlijn. Op 12 maart 1938 werd Kamptz lid van de SS en kreeg de rang van SS-Oberführer.

Nog voor het begin van de Tweede Wereldoorlog werd Kamptz benoemd tot Befehlshaber der Ordnungspolizei (BdO) 'Bevelhebber van de Ordnungspolize') van het Protectoraat Bohemen en Moravië. Vanaf mei 1941 werd hij opgevolgd door Otto von Oelhafen. Van eind april 1941 tot eind mei 1943 was Kamptz in het Hauptamt Ordnungspolizei als Generalinspekteur van de Gendarmerie en de Schutzpolizei voor de gemeenschappelijke inzetten en volgde Rudolf Querner op in zijn functie. Van begin juni 1943 tot september 1943 was Kamptz BdO van het Rijkscommissariaat Noorwegen met zijn kantoor in Oslo.

In september 1943 werd Kamptz naar Italië overgeplaatst, waar hij BdO van Italië onder de Höchster SS- und Polizeiführer Karl Wolff werd. Kamptz was als BdO verantwoordelijk voor de staf die de bestrijding van de "bendes", verzetsstrijders en de dode politieke gevangenen die respectievelijk in een concentratiekamp waren ondergebracht. Na overleg met Theo Dannecker en later Friedrich Bosshammer stelde Kamptz uit Italianen bestaande wachtmanschappen van de Ordnungspolizei ter beschikking voor de deportatie van Joden.

Op 1 augustus 1944 werd Kamptz bevorderd tot SS-Obergruppenführer en General in de politie. Voor zijn verdienste werd hij door Heinrich Himmler persoonlijk voorgedragen voor het Duitse Kruis in zilver. Deze werd hem op 7 februari 1945 uitgereikt.

Op 29 april 1945 raakte Kamptz in krijgsgevangenschap. Hij werd vanuit Rimini naar het Britse gevangenkamp "Speciaal Kamp 11" in Bridgend overgebracht. In oktober 1947 werd hij naar het interneringskamp Neuengamme gebracht.

Van het verdere verloop van zijn leven is niets bekend.

Kamptz trouwde op 30 september 1918 met Veronika Ayrer. Uit dit huwelijk kwamen twee dochters voort.