Inspiration

Yvonne Valbret is een model woonachtig in Parijs. Zij brengt haar dagen door met kunstenaars en heeft een dubieus verleden als liefje van meer mannen dan ze zou willen. Ze vindt het leven te voorspelbaar worden en kan geen kunstenaar of schrijver meer luchten. Op een feest wordt ze constant benaderd door artiest Jouvet, maar ze moet niets van hem weten. Diezelfde avond ontmoet ze André Montell, een 24-jarige student. Ze wordt verliefd op hem en brengt de nacht met hem door. Wat André niet weet is dat ze een getrouwde vrouw is. Yvonne is al tijden de echtgenote van Vignaud, maar het huwelijk kent geen passie of liefde.

Haar gevoelens voor de man baart zorgen bij haar vrienden en dienstmeid, die vrezen dat ze haar rijke leven zal opgeven voor hem. Zoals verwacht is Yvonne inderdaad bereid haar rijke man te verlaten voor André. Ze is dan ook zeer jaloers als ze hem hoort praten met zijn jeugdvriendin Madeleine. Diezelfde avond vertelt ze haar man over de telefoon dat ze hem nooit meer wil zien. Vignaud reageert razend en zoekt haar op in haar huis. Hierdoor komt André tot de conclusie dat ze getrouwd is en verlaat hij haar. Met een gebroken hart keert ze terug naar oude levensstijl en begint ze weer met het poseren voor kunstenaars.

Het lukt Yvonne niet om André te vergeten. Ze vertelt haar vrienden over haar gevoelens voor de man en in de aanwezigheid van André vertelt haar jaloerse vriendin Odette dat Yvonne meer ex-vrienden heeft dan ze op haar handen kan tellen. André is geschokt en zweert haar nooit meer te willen zien. Ze probeert hem nog haar kant van het verhaal te vertellen, maar hij wil niets van haar weten. Er gaan tijden voorbij. Yvonne en André komen elkaar tegen in een café en hij ziet dat ze leeft in bittere armoede. Hij wil niet langer dat ze onder die omstandigheden leeft.

Ondertussen heeft Yvonne's vriendin Liane zelfmoord gepleegd nadat ze werd gedumpt door haar vriend Delval. Yvonne heeft inmiddels ook een relatie met een overspelige kunstenaar en ze vertelt André dat ze hoopte ook zo moedig als Liane te zijn. André vreest dat Yvonne ook ooit zelfmoord zal plegen en probeert dit te voorkomen door haar te vragen met hem te trouwen. Aanvankelijk is ze dolgelukkig, maar ze komt al snel tot de conclusie dat hij enkel uit medelijden met haar trouwt. Ze wil niet dat hij ongelukkig zal zijn en schrijft hem een afscheidsbrief, waarna ze hem verlaat.

De film is gebaseerd op het boek Sappho, maar erkende dat niet in de aftiteling. Het script moest verscheidene keren herschreven worden, omdat het de eerste keren niet goed overeenkwam met het tijdsbeeld van 1930.[3] Toen Greta Garbo in september 1930 werd aangesteld, was ze inmiddels de bekendste actrice uit de Verenigde Staten. Er werd haar persoonlijk om goedkeuring gevraagd voordat Robert Montgomery werd gecast als haar tegenspeler. Beide acteurs keken neer op het verhaal, maar regisseur Clarence Brown was vastberaden om er het beste van te maken.[4]

Hoewel ze al vaker met elkaar gewerkt hadden, waren Garbo en Brown regelmatig met elkaar in onenigheid. Garbo deed een scène zo vaak mogelijk opnieuw, terwijl al haar collega's al lang tevreden waren met het opgenomen materiaal. Door ruzies met Brown dreigde ze regelmatig om de set te verlaten en terug te verhuizen naar Zweden.[5] De regisseur merkte op dat Garbo constant onrustig was op de set en iedereen liet wegsturen. Ze droeg zelfs haar tegenspeelster Karen Morley op om haar niet aan te kijken, terwijl de scène dat vereiste.[6]

Pas toen er al drie weken aan draaidagen er op zaten, kwam er pas een definitieve script. Garbo sprak erover vol afgunst, maar Brown gaf haar de opdracht zich aan de geschreven regels te houden.[7] Na nog een maand filmen zaten de opnamen op 10 december 1930 erop.[8] Bijna twee maanden later volgde de première. Sommige recensenten spraken neerbuigend over de film, maar gaven alle lof aan Garbo's spel.[9]

Desondanks bracht de film $1 miljoen op en leverde Metro-Goldwyn-Mayer een grote winst.[8] Toen de film in Europa uit werd gebracht kwamen de problemen. De rechten van het boek in de Verenigde Staten waren al verlopen, maar in Europa nog niet. Pathé klaagde de studio daarom aan en won de rechtszaak.[10] In Nederland werd de film wel uitgebracht, ongeveer een jaar na de Amerikaanse première.

• (en)  ‌Inspiration in de Internet Movie Database