IJsco

Een oubliehoorntje is een eetbaar ijsbakje van wafeldeeg. De oudste recepten voor eetbare bakjes dateren uit Franse kookboeken uit 1825. Het hoorntje in combinatie met ijs werd echter pas populair begin 20e eeuw, namelijk bij de Louisiana Purchase Exposition in 1904. Kort daarvoor, 22 september 1903, had de Italiaanse Amerikaan Italo Marchiany patent aangevraagd op een ijshoorntjesmachine.

Vormen van ijsco's zijn:

• In een eetbaar bakje of opgerolde wafel
• Tussen twee wafels
• Aan een stokje
• In een papieren bakje

Het woord ijsco is afgeleid van 'ijscompagnie', een bedrijf dat in de jaren '20 ijswagentjes exploiteerde. Op de zijkant van de wagentjes stond ijsco., wat tot soortnaam is geworden.[1]

In grote delen van Vlaanderen wordt een ijsco met een stokje een frisco genoemd. Een hoorntje heet in Oost-Vlaanderen een torentje en er bestaat ook een variant tussen twee, dunne, harde wafeltjes, die een cadet wordt genoemd.

• ijslolly