iPhone

Over de iPhone werd al gespeculeerd lang voordat hij uitgebracht werd.[1][2] In 2002 waren er geruchten dat een iPhone in de maak was.[3][4]

In september 2005 kondigde Apple de Motorola ROKR E1 aan, de eerste mobiele telefoon die met iTunes kon worden gesynchroniseerd. Omdat de Apple-ontwerpers het tot 2006 te druk hadden met de ontwikkeling van de iPod-lijn, werd samenwerking met Motorola gezocht. Steve Jobs gaf na de lancering toe dat hij niet gelukkig was met de ROKR.[5] In september 2006 verwijderde Apple de ROKR-ondersteuning in iTunes. In plaats daarvan bood iTunes ondersteuning voor een nog onbekende mobiele telefoon, waarmee niet alleen audio-, maar ook video- en fotobestanden tussen telefoon en desktopcomputer uitgewisseld konden worden. Dit leidde in verschillende media tot speculaties over een eigen mobiele telefoon van Apple.

De iPhone heeft een multifunctioneel touchscreen. De eerste generaties hadden een resolutie van 480 x 320 pixels (165 ppi). Vanaf de iPhone 4 is de resolutie verviervoudigd naar 960 x 640 pixels (330 ppi) en vanaf de iPhone 5 is de resolutie 1136 x 640 pixels (326 ppi). Apple noemt dit Retina Display omdat de pixels (viermaal zoveel als bij de iPhone 3GS) nu zo dicht bij elkaar zitten dat het menselijk oog geen individuele pixels meer kan waarnemen. Het scherm wordt niet bediend met een stylus, maar met één vinger; met een tweede vinger ontstaan er meer mogelijkheden om via dit scherm het apparaat te besturen. Eén vinger wordt gebruikt bij het bedienen van eenvoudige functies; twee vingers worden gebruikt om bijvoorbeeld in en uit te zoomen op foto's, video's en websites in de webbrowser Safari. De technologie van 'tweevingerbesturing' werd enkele jaren geleden door het bedrijf geïntroduceerd bij de touchpads van notebooks. Bij de iPhone gaat deze techniek een stuk verder. Apple noemt deze technologie Multi-Touch.

De standaardbrowser van de iPhone, Safari, ondersteunt Adobe Flash niet.[6][7][8][9][10] De iPhone speelt alleen video's af in het H.264- en MP4-formaat. Een aparte YouTube-app werd tot iOS 5 met iOS meegeleverd. Deze speelde YouTube-video's af die in het H.264-formaat worden aangeboden in plaats van het in die tijd gebruikelijke Flash-formaat. Daarnaast wordt op de website van YouTube geen gebruik gemaakt van Flash als men vanaf een mobiel apparaat de site bezoekt. Tegenwoordig wordt YouTube niet meer standaard meegeleverd met de iPhone, de vernieuwde YouTube-app van Google kan echter wel uit de App Store gedownload worden.

De iPhone 2G en 3G hebben een digitale 2 megapixelcamera, die alleen foto's maakt. De camera van de iPhone 3GS heeft een 3 megapixelcamera die ook video's opneemt in VGA-resolutie (640x480). De iPhone 4 heeft een 5 megapixelcamera en kan ook video's maken in HD-kwaliteit (1280x720). De iPhone 4S en de iPhone 5 hebben een 8 megapixelcamera die kan filmen in Full HD-kwaliteit (1920x1080). De iPhone 5c heeft dezelfde camera als de iPhone 5, terwijl de iPhone 5s ook als extra mogelijkheid in slow motion kan opnemen. De lens zit, zoals gebruikelijk bij veel mobiele telefoons, aan de achterkant. Vanaf de iPhone 4 zit er ook een lens aan de voorkant van het toestel voor onder andere videobellen middels FaceTime.

De iPhone kan verbinding maken met andere apparaten via internet, Bluetooth en wifi.

Verder heeft het apparaat een afstandsdetector, waardoor het aanraakscherm automatisch wordt uitgeschakeld en het volume van de muziek uit de luidspreker wordt gepauzeerd, zodra de telefoon gaat en de gebruiker het toestel bij het gezicht houdt.

De iPhone heeft een elektronische gyroscoop op basis van versnellingsmeters. Hiermee wordt bepaald in welke stand het toestel zich bevindt: staand, liggend of schuin. De gebruikersinterface wordt hierop aangepast. Een voorbeeld is de bladerfunctie: in de staande modus bladert men door een lijst van nummers door met de vinger over het scherm te gaan. Het systeem bootst dan als het ware een soort vliegwiel na waarop de menu's zijn aangebracht; men kan dit vliegwiel een "zet geven" om snel door de menu's heen te bladeren, of juist "afremmen" om ze te kunnen bekijken. In de liggende stand schakelt de iPhone bijvoorbeeld automatisch om naar de "Cover Flow"-interface, waarmee je, net als bij iTunes, door albumhoezen kunt bladeren.

In 2008 bracht Apple een softwareontwikkelingspakket (SDK) voor het schrijven van iPhone- en iPod Touch-toepassingen uit. Met dit pakket kunnen bedrijven speciale iPhone-applicaties maken. Een basispakket was te koop voor $ 99; de uitgebreide versie voor $ 299.

Het besturingssysteem van de iPhone werkt alleen met software die door Apple is goedgekeurd. Dit werkt met behulp van gesigneerde code en cryptografie. Met behulp van bepaalde Windows-, Linux- en Mac-programma's kan dit omzeild worden, waardoor een gebruiker toch toegang krijgt tot de bestanden in het bestandssysteem van de iPhone. Dit wordt aangeduid met de Engelse term jailbreak. Met een dergelijke aangepaste iPhone is het mogelijk buiten iTunes en de App Store om bepaalde apps van derden te installeren en de gebruikersinterface naar eigen wens in te richten. Apple beschouwt dit als een inbreuk op zijn auteursrecht. Consumentenorganisaties betogen echter dat gebruikers van een iPhone zelf mogen bepalen wat zij met hun apparaat doen. De United States Copyright Office bepaalde in 2010 op verzoek van de Amerikaanse Electronic Frontier Foundation dat het jailbreaken van een iPhone in de Verenigde Staten legaal is.[11] Hiervoor werd een uitzondering gemaakt op de Digital Millennium Copyright Act.

De garantie van Apple vervalt echter wel, als een apparaat op een dergelijke manier wordt gemanipuleerd. Een jailbreak kan ongedaan worden gemaakt, door het herstellen van de iPhone (naar fabrieksinstellingen) of het terugzetten naar originele firmware. IPhones kunnen met een geïnstalleerde jailbreak gevoeliger zijn voor malware.

De iPhone bestaat uit meerdere componenten, die door verschillende toeleveranciers worden geproduceerd. Voor de ontwikkeling van het aanraakgevoelige beeldscherm is het Duitse bedrijf Balda verantwoordelijk.[12] De productie zelf wordt onder andere uitgevoerd door schermfabrikant TPK in het Chinese industriegebied Xiamen.[13] Balda is voor 50% eigenaar van TPK.

Het NAND-flashgeheugen in de iPhone is afkomstig van de firma's Hynix, Intel, Micron, Samsung Electronics en Toshiba, waarmee Apple een overeenkomst tot 2010 had gesloten.[14] De kosten van de componenten en de vervaardiging van de iPhone liggen volgens analisten rond de 265 dollar voor het 8GB-model, dus ongeveer 67% van de verkoopprijs. Het duurste onderdeel is het aanraakgevoelige scherm, waarvan de productiekosten rond 27 dollar liggen.[15]

Volgens Cisco brak Apple met de naam iPhone in op de rechten van het bedrijf, dat via het merk Linksys VoIP-producten onder de naam iPhone verkoopt. Cisco kondigde in januari 2007 een rechtszaak aan.[16]

Op 21 februari 2007 maakten Apple en Cisco bekend dat ze een overeenkomst hadden over het gebruik van de naam.[17] Beide bedrijven zullen de naam wereldwijd gebruiken en zullen geen juridische stappen meer ondernemen. Ook onderzoeken de bedrijven de mogelijkheden om samen te werken op het gebied van veiligheid en communicatie.

De naam van het mobiele besturingssysteem van Apple is sinds de iPhone 4 iOS.

• Apple iPhone