Power Mac

Er was hiervoor al een Power Mac met G3-processor geweest maar dat was een gewone beige kast die Power Macintosh heette, de voorloper van de Power Mac. De Power Mac G3 was de krachtigste desktop-computer van zijn tijd, hij was verkrijgbaar met een 350 MHz en een 400 MHz processor, maar door de speciale technieken die in PowerPC-processoren gebruikt worden is hij veel sneller dan bijvoorbeeld een Pentium-processor met dezelfde kloksnelheid. De Power Mac G3 is door dezelfde ontwerper ontworpen als die van de iMac, Jonathan Ive. Voor de Power Mac G3 is dezelfde stijl gebruikt als voor de eerste iMac, semi-doorzichtig wit en blauw plastic. De eerste iMac was echter in verschillende kleuren te krijgen, de Power Mac niet. Door aan een hendel aan de achterkant en zijkant te trekken kun je de computer open laten klappen, zo kun je heel makkelijk bij alle onderdelen. Onder en boven zitten handvatten waardoor hij makkelijk te verplaatsen is. De Power Mac had maar een cd-drive en optioneel was er ook nog een Zip-Drive beschikbaar. De Power Mac G3 is niet lang geproduceerd, van januari 1999 tot augustus 1999, dit was niet omdat er problemen waren maar omdat er een krachtigere processor was gekomen, de PowerPC G4.

De tweede Power Mac, qua vorm precies hetzelfde als zijn voorganger, alleen de kleur was anders. In plaats van wit en blauw nu licht en donker zilver. De Power Mac G4 is op 31 augustus 1999 geïntroduceerd door Steve Jobs. Het basismodel had een 350 MHz processor, maar door een speciale turboknop genaamd Velocity engine die het ook mogelijk maakt 64-bits te draaien is deze veel sneller dan de Power Mac G3. Het is niet meer mogelijk een Zip-drive te gebruiken met de Quicksilver Power Mac G4, het vernieuwde model dat in juli 2001 geïntroduceerd werd, maar standaard had hij wel twee cd-drives, met ondersteuning voor dvd. De versie met SuperDrive kon zelfs dvd's branden. Ondanks dat in 2003 de Power Mac G5 geïntroduceerd werd is de G4 versie nog tot 2004 geproduceerd. Ook is er in 2000 & 2001 nog een compacte kubusvormige versie van deze computer gemaakt, de Apple Power Mac G4 Cube.

De G5 serie was gestart met een single-core 1.6 GHz versie, daarna single-core 1,8 GHz, dual-core 1,8 GHz, dual-core 2,0 GHz, dual-core 2,5 GHz en dual-core 2,7 GHz om uiteindelijk bij de dual-core 2,0 GHz, dual-core 2,3 GHz en dual dual-core (quad-core) 2,5 GHz te komen. Omdat de architectuur van PowerPC-processors verschilt van x86-processors, zoals de Intel Pentium, is het lastig het vermogen direct te vergelijken. Hiertoe zijn wel speciale benchmarks ontworpen.

Op Apples jaarlijkse Worldwide Developers Conference, gehouden in San Francisco in juni 2005, heeft Apple CEO Steve Jobs aangekondigd dat vanaf 2006 alle Macintosh-computers zullen worden uitgerust met Intel x86-processors. Het gebruik van Intel-processors betekent dat Microsoft Windows zonder emulator zal kunnen draaien op deze machines. Om dit te bewerkstelligen heeft Apple in april 2006 zijn Boot Camp-software uitgebracht. Deze software voor Intel Macs stelt een gebruiker in staat om Windows Vista Windows 7, Windows 8 en Windows 10 te installeren en bevat hiertoe specifieke drivers die de Mac hardware ondersteunen. Mac OS X zal echter niet op elke willekeurige Intel PC draaien, gezien alle Intel Macs een speciale TPM chip bevatten waarop gecontroleerd wordt bij installatie. Toch zijn er bepaalde hacks die het mogelijk om Mac OS X op een niet-Apple computer te zetten, dit echter tegen de licentieovereenkomst van Apple. Op 26 oktober 2007 werd Mac OS X 10.5 Leopard gelanceerd, Boot Camp zat hierin ingebouwd.

Op de Worldwide Developers Conference van 2006 is de opvolger van de Power Mac G5 geïntroduceerd. Deze draait op Intel Xeon-processors en is de laatste Apple-computer die de overstap van PowerPC naar Intel processor gemaakt heeft. Hij heeft ook een andere naam om zich te ontdoen van de PowerPC-verbinding, namelijk Mac Pro.

Zie de categorie Power Macintosh van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.