Hollandia (bedrijf)

Het sinds 1843 bestaande scheepsbouwbedrijf annex molenmakerij van Flooris Vink Kloos (1810-1892) legde zich in de loop der tijden steeds meer ook op constructiewerk toe. Zo leverde het bedrijf al in de jaren 1860 overkappingen, vloeddeuren en bruggen. In 1881 beeindigde men de scheepsbouwactiviteiten, er werden voortaan droogdokken, bruggen, sluisdeuren, kraanbruggen en ander constructiewerk als telefoontorens naast spoorwegmaterieel vervaardigd. In 1867 werd de zaak voortgezet als F. Kloos en Zonen, waarbij de zonen Hendrik en Floris Jr naast Ivo Eliza deelnemer werden. In 1871 werkten er 120 arbeiders, rond 1890 circa 90. In 1905 werd de onderneming in een nv omgezet, met een kapitaal van f 250.000, in 1918 werd dat verdubbeld. De onderneming bleef de naam Kloos dragen, ook nadat de familie uit directie en raad van commissarissen verdween. In de naoorlogse periode kende Kloos een opbloei. Midden jaren vijftig werden twee grote nieuwe constructiehallen gerealiseerd, waarvoor het maatschappelijk kapitaal werd uitgebreid.

Hollandia is in 1928 ontstaan in een vrijgekomen gebouw ter vervaardiging van schroefdraad en schroefbouten als nv schroefboutenfabriek Hollandia (met een maatschappelijk kapitaal van f 650.000). Al gauw kwam daar bijpassend constructiewerk bij, waarbij men in 1931 de reparatiewerkplaats van de Amsterdamse Ballast Maatschappij overnam. In 1937 werd de fabricage van gewone schroefbouten stopgezet. Na de bevrijding zorgde de inhaalvraag voor een grote expansie. In 1948 werd te Keizersveer een filiaal opgericht bedoeld als produktie-eenheid voor de stalen bovengeleidingen van de elektrificatie van de NS. P.J. Lubbers, in 1930 benoemd als directeur, nam op 1 december 1955 het bedrijf Hollandia over via een management buy-out. P.J. Lubbers was de vader van Rob en Ruud Lubbers. Vervolgens startte een uitbouw van Lubbers' Constructiewerkplaats en Machinefabriek, waarbij Lubbers sr. geholpen werd door zijn zonen Rob en Ruud die na de dood van senior, in 1963, de zaken overnamen. Het Amsterdamse Du Croo & Brauns werd verworven, evenals de Constructiewerkplaats en Machinefabriek Kempina te Geel (stad) en een gedeelte van Machinefabriek Keller in 1972. Ondertussen breidde de vestiging te Keizersveer - die tijdelijk bedoeld was - tot een middelgroot bedrijf met eigen tekenkamer en administratie waar in 1967 een 200 personen werkzaam waren. Hoofdwerk waren staalconstructies voor gebouwen (onder meer de nieuwbouw van DAF te Born), naast steigers en oeververdedigingen.

De samenvoeging van Kloos (577 werknemers) met het veel grotere Hollandia (1000-1100 werknemers) gebeurde als een reverse take-over: het kleinere Kloos, beursgenoteerd, nam op papier Hollandia over, in praktijk hadden de broers Lubbers het voor het zeggen.

Een van de onderdelen was gericht op constructies in de offshore. Om de positie te verstevigen ging men in 1983 een verbintenis aan met de Amerikaanse offshore-aannemer McDermott International Inc. In 1991/92 werd de Hollandia Industriële Maatschappij (waar in 1990 nog 650 personen werkzaam waren) omgezet in een houdstermaatschappij, zonder personeel.

De Holding bestaat uit drie groepen:

• Hollandia, dat specialistische staalconstructies voor de infrasector maakt
• Hollandia Systems, dat zich bezighoudt met apparatenbouw, leidingsystemen, werktuigbouwkundige installaties en waterzuiveringsinstallaties
• Van Dam, dat specialistische oplossingen levert voor de olie- en gasindustrie en de defensie

Hollandia is gevestigd in Krimpen aan den IJssel. Er werken op dit moment zo'n 700 medewerkers. Het huidige bedrijf werd na de vorming nog uitgebreid door overname van en fusies met verschillende bedrijven, zoals:

• Bailey in 2001
• Grimbergen in 2002
• Zuid Nederlandse Staalbouw (ZNS)

De gestileerde bloem (1957)

Het bedrijf heeft vooral bekendheid verkregen door het leveren van de staalconstructies in zeer bijzondere en bekroonde bouwwerken zoals:

• de Willemsbrug in Rotterdam, bekroond met de nationale staalprijs in 1983
• de Maeslantkering in Hoek van Holland, bekroond met de Nationale Staalprijs in 1998
• de London Eye in Londen, bekroond met de Nationale Staalprijs in 2000 is gebouwd door Mercon te Gorinchem.
• het ING House aan de Amsterdamse zuidas, bekroond met de Nationale Staalprijs in 2002
• het kantoor van Swiss Re in Londen, bekroond met de Nationale Staalprijs in 2004
• het hoogste reuzenrad ter wereld, te Dubai, 2005
• de Samuel Beckett-brug in Dublin, bekroond met de Nationale Staalprijs in 2010
• de staalconstructie van de overkapping van het nieuwe deel van Station Amsterdam Sloterdijk in de Hemboog, bekroond met de Nationale Staalprijs in 2010.