Hockey World League 2012-13 (vrouwen)

De Hockey World League 2012-13 voor vrouwen was de eerste editie van de World League en werd gehouden in de tweede helft van 2012 en in 2013 in de aanloop naar het wereldkampioenschap hockey voor vrouwen 2014 in Den Haag. Via de World League plaatsten zes landen zich voor dat WK. 45 landen deden mee. De finaleronde werd gehouden in het Argentijnse San Miguel de Tucumán. Nederland won de World League.

Tegelijkertijd met de World League voor vrouwen werd ook het mannentoernooi georganiseerd.

Deelnemende landen

Landen tot en met nummer 16 op de wereldranglijst

De nummers 1 t/m 8 plaatsen zich rechtstreeks voor ronde 3, de nummers 9 t/m 16 plaatsen zich rechtstreeks voor ronde 2. Uitgangspunt was de FIH-wereldranglijst van januari 2012.

9.  Japan
10.  Spanje
11.  India
12.  Zuid-Afrika
13.  Verenigde Staten
14.  Azerbeidzjan
15.  Ierland
16.  Chili


Landen vanaf nummer 17 op de wereldranglijst

Afrika

 Ghana
 Nigeria

Azië

 Kazachstan
 Maleisië
 Singapore
 Sri Lanka

Zuid-Amerika

 Barbados
 Brazilië
 Canada
 Guyana
 Trinidad en Tobago
 Uruguay
 Venezuela

Europa

 België
 Frankrijk
 Italië
 Litouwen
 Oekraïne
 Oostenrijk
 Rusland
 Schotland
 Tsjechië
 Turkije
 Wales
 Wit-Rusland

Oceanië

 Fiji
 Papoea-Nieuw-Guinea
 Samoa
 Vanuatu

Schema

Ronde 1

Data Locatie Teams Ronde 2
quotum
Ronde 2
gekwalificeerd
14–19 augustus 2012  Tsjechië, Praag  Wit-Rusland
 Tsjechië
 Frankrijk
 Italië
 Schotland
 Turkije
4  Wit-Rusland
 Italië
 Schotland
 Tsjechië
7–9 september 2012  Ghana, Accra  Ghana
 Nigeria
1  Ghana
14–16 september 2012  Maleisië, Kuantan  Kazachstan
 Maleisië
 Singapore
 Sri Lanka
2  Maleisië
 Kazachstan
18–23 september 2012  Oostenrijk, Wenen  Oostenrijk
 België
 Litouwen
 Rusland
 Oekraïne
 Wales
4  België
 Rusland
 Oekraïne
 Oostenrijk
11–17 november 2012  Trinidad en Tobago, Port of Spain  Barbados
 Canada
 Guyana
 Trinidad en Tobago
 Uruguay
 Venezuela
3  Canada
 Uruguay
 Trinidad en Tobago
8–15 december 2012  Fiji, Suva  Fiji
 Papoea-Nieuw-Guinea
 Samoa
 Vanuatu
1  Fiji

Ronde 2

Data Locatie Gekwalificeerd Halve finale
quotum
Gekwalificeerd
Gastland Via ranglijst Uit ronde 1
21–27 januari 2013  Zuid-Afrika, Kaapstad  Zuid-Afrika  Azerbeidzjan  Oostenrijk
 België
 Ghana
 Oekraïne^1
2  Zuid-Afrika
 België
18–24 februari 2013  Indonesië, New Delhi  India  Japan
 Fiji
 Kazachstan
 Maleisië
 Rusland
2  India
 Japan
25 februari – 3 maart 2013  Spanje, Valencia  Spanje  Ierland  Wit-Rusland
 Canada^1
 Tsjechië
 Italië
2  Italië
 Spanje
4–10 maart 2013  Brazilië, Rio de Janeiro  Brazilië  Verenigde Staten
 Chili
 Schotland
 Trinidad en Tobago
 Uruguay
2  Verenigde Staten
 Chili
Zuid-Afrika, India en Spanje waren al gekwalificeerd voor ronde 2 op basis van hun positie op de wereldranglijst, voordat zij tot gastland werden verkozen.

^1: Canada en Oekraïne trokken zich terug.

Halve finales

Data Locatie Teams gekwalificeerd Aantal naar
finale
Gekwalificeerd
Gastland Via ranglijst Uit ronde 2
13–22 juni 2013  Nederland, Rotterdam  Nederland  Duitsland
 Nieuw-Zeeland
 Zuid-Korea
 België
 Chili
 India
 Japan
4  Duitsland
 Nederland
 Zuid-Korea
 Nieuw-Zeeland
22–30 juni 2013 Engeland, Londen  Engeland  Argentinië
 China
 Australië
 Italië
 Zuid-Afrika
 Spanje
 Verenigde Staten
3  Australië
 Engeland
 China

England en Nederland waren reeds gekwalificeerd voor deze ronde op basis van de positie op de wereldranglijst voordat ze de organisatie van een halve finale kregen toegewezen.

Finale

Data Locatie Teams gekwalificeerd
Gastland Uit de halve finales
30 november – 8 december 2013  Argentinië, San Miguel de Tucumán  Argentinië  Australië
 China
 Engeland
 Duitsland
 Zuid-Korea
 Nederland
 Nieuw-Zeeland
Eindstand
  1.  Nederland
  2.  Australië
  3.  Engeland
  4.  Argentinië
  5.  Nieuw-Zeeland
  6.  China
  7.  Duitsland
  8.  Zuid-Korea

Algehele eindstand

De FIH heeft de volgende eindstand opgesteld, waarbij alleen de landen zijn opgenomen die vanaf de tweede ronde in actie kwamen.[1]

  1.  Nederland
  2.  Australië
  3.  Engeland
  4.  Argentinië
  5.  Nieuw-Zeeland
  6.  China
  7.  Duitsland
  8.  Zuid-Korea
  1.  Japan
  2.  Verenigde Staten
  3.  België
  4.  Italië
  5.  Zuid-Afrika
  6.  India
  7.  Spanje
  8.  Chili
  1.  Maleisië
  2.  Schotland
  3.  Wit-Rusland
  4.  Azerbeidzjan
  5.  Uruguay
  6.  Rusland
  7.  Ierland
  8.  Oostenrijk
  1.  Trinidad en Tobago
  2.  Kazachstan
  3.  Ghana
  4.  Tsjechië
  5.  Brazilië
  6.  Fiji
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.