Herculesbolhoop
De grote Herculesbolhoop (M13) is een bolvormige sterrenhoop in het sterrenbeeld Hercules. Het is een van de helderste bolhopen van het noordelijk halfrond en is in 1714 ontdekt door Edmond Halley. Charles Messier nam hem op 1 juni 1764 in zijn catalogus op. In M13 komt één jonge ster van spectraalklasse B2 voor, gezien de totale leeftijd van 14 miljard jaar is het waarschijnlijk dat deze van buiten af ingevangen is.
Hercules bolhoop
| ||||
 | ||||
het centrum van M13 | ||||
| Sterrenbeeld Hercules | ||||
| Type | bolvormige sterrenhoop (V) | |||
| Messieraanduiding | M13 | |||
| NGC | NGC 6205 | |||
| Rechte klimming | 16u41m41,24s | |||
| Declinatie (Epoche 2000) | 36° 27' 35,5" | |||
| Magnitude | 5,8 | |||
| Afstand | 25.100 lichtjaar | |||
| Schijnbare afmeting | 20 boogminuten | |||
| Aantal sterren | minstens 100.000 | |||
| Leeftijd | 14 miljard jaar | |||
| ||||
M13 is in 1974 het doel geweest van een van de radioberichten die vanaf de Arecibo-radiotelescoop zijn uitgezonden aan mogelijke buitenaardse beschavingen.
Onder gunstige omstandigheden is de Herculesbolhoop net met het blote oog te zien. Met een grote verrekijker (7x50 of 10x50) of kleine telescoop is hij te zien als een vage vlek.
Zie ook
Externe links
- (en) SEDS pagina over M13
- (en) Herculesbolhoop in SIMBAD
 |
Zie de categorie Messier 13 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |