Hauptamt SS-Gericht

Hauptamt SS-Gericht (afgekort HA SS-Gericht) was de juridische afdeling van de SS in nazi-Duitsland. Het was verantwoordelijk voor het opstellen van de wetten en reglementen voor de SS en diversen andere onderdelen van de politie. Het Hauptamt SS-Gericht voerde zelf hun eigen onderzoeken en processen, en beheerde de SS en politie rechtbanken en het strafrechtsystemen.

Vertaalhulp gevraagd. Dit artikel bevat mogelijk (taal)fouten.
U kunt dit artikel verbeteren. Op de overlegpagina of de vertaalpagina is mogelijk meer informatie te vinden.

Hauptamt SS-Gericht
Opgerichtjuni 1933
Voorganger(s)SS-Gericht
Opgeheven8 mei 1945
JurisdictieDerde Rijk
HoofdkantoorWagmüllerstraße 16, München (tot WOII)[1]
Karlstraße 10, München[1]
Hotel Kronprinzen
Hotel Chiemsee
Prien am Chiemsee
(zomer 1944)[1]
Aantal werknemers650
Verantwoordelijke ministerReichsführer-SS
Heinrich Himmler
Valt onderSS-Hauptamt
Directeurzie directeuren

Geschiedenis

In het begin van nazi-regime, werd het SS-personeel dat beschuldigd werd van het breken van de wet door het nalatig zijn van hun plichten in het concentratiekamp Dachau in 1934. Onder die omstandigheden vond het nazi-regime het verstandig om snel de SS- en politie eenheden onder het civiel recht vandaan te halen. Dit werd bewerkstelligd door een petitie naar het Reichsministerium der Justiz te sturen.

Deze legale status hield in dat al het SS-personeel alleen verantwoordelijkheid hoefde af te leggen aan het Hauptamt SS-Gericht. Dit zorgde ervoor dat de SS boven de Duitse wet werd geplaatst, en hun eigen regels en conventies hadden.

Organisatie

Het Hauptamt SS-Gericht was een uitbreiding van het SS-Gericht, een organisatie dat onderzoeken uitvoerde onder de SS- en politiemacht met betrekking tot hun gedragscodes. Het Hauptamt SS-Gericht had vier afdelingen (Duits: Ämter of Amtsgruppe):

  • Ambt I: Juridische zaken - SS-Oberführer Dr. Gunther Reinecke
  • Ambt II: Organisatie, personeel & disciplinaire aangelegenheden - SS-Obersturmbannführer Erberhardt Hinderfeld
  • Ambt III: Gratiën, uitstellen en de uitvoering van vonnissen - Bruno Kegel (1939-1943), SS-Sturmbannführer Gunther Burmeister (1943-1945)
  • Ambt IV: Verbindingsbureau - Martin Tondock (1939-1944), SS-Obersturmbannführer Dr. Hans Brausse (1944-1945)

Het Hauptamt SS-Gericht hoofdkantoor was het kantoor van het hooggerechtshof in München. Het Hauptamt SS-Gericht huisde meer dan 600 advocaten, dat vonnissen over de Duitse krijgsmacht en de SS uitspraken. De Reichsführer-SS Heinrich Himmler wilde weleens interveniëren als hij dat nodig achtte. In 1944 werd het aantal SS-Hauptamt kantoren in Duitsland uitgebreid van 8 naar 12.

SS- en politie rechtbanken

Het Hauptamt SS-Gericht onderzocht ook 38 regionale SS-rechtbanken door geheel nazi-Duitsland heen, wat onder de legale jurisdictie welke de civiele rechtbanken verving. Deze wetten waren bedoeld voor alle SS'ers en politie.

  • SS- und Polizeigericht: standaard SS- en politie rechtbank, voor officieren, onderofficieren en manschappen beschuldigd van kleine vergrijpen en enigszins ernstige misdrijven.
  • Feldgerichte: Waffen-SS rechtbank, krijgsraad voor het Waffen-SS militair personeel beschuldigd van overtreden van de strafwetboek van de Duitse strijdkrachten.
  • Oberstes SS- und Polizeigericht: opperste SS- en politie rechtbank, voor ernstige misdrijven en ook overtredingen door SS-generaals gepleegd.
  • SS- und Polizeigericht z.b. V.: de buitengewone zitting van de SS- en politie rechtbank, was een geheim tribunaal dat bij elkaar kwam om de zeer gevoelige zaken, die zelf voor de SS geheim gehouden moesten worden.

De enige uitzondering voor de SS- en politie rechtbanken en hun bevoegdheid was, dat het SS-personeel wat in de Wehrmacht actief diende. In dit soort zaken moest het SS-lid zich ondergeschikt stellen aan de militaire rechtbank van de Wehrmacht.

Onderzoeken door rechter Georg Konrad Morgen

In 1943 begon SS-Sturmbannführer Konrad Morgen met zijn onderzoeken van corruptie en criminele activiteiten in het concentratiekampsysteem. Hij vervolgde uit eindelijk zoveel SS-officieren dat in april 1944 Himmler hem het bevel gaf het beperken van zijn onderzoeken. Onder de mensen die hij onderzocht was Karl Koch de commandant van de concentratiekampen Buchenwald en Majdanek, en zijn vrouw Ilse Koch. En de dokter van Buchenwald Waldemar Hoven, die beschuldigd werd van het vermoorden van gevangenen en kampbewakers die tegen Koch dreigde te getuigen.

In 1944, terwijl hij onderzoek deed naar de kampcommandant van Auschwitz Rudolf Höss verdween zijn assistent SS-Hauptscharführer Gerhard Putsch. Een theorie over wat er gebeurt zou zijn, is dat dit het als waarschuwing voor Morgan gold. Niet veel later hierna werden de opgeslagen dossier verbrand.

Morgan die SS-rechter en onderzoeker was geweest, getuigde later in de Proces van Neurenberg. Hij claimde dat hij vocht voor rechtvaardigheid gedurende de nazi-tijdperk, en citeerde de lange lijst van 800 onderzoeken van criminele activiteiten in de concentratiekampen gedurende de twee jaar van zijn werkzaamheden.

Directeuren

Literatuur

  • McNab, Chris. The SS 1923-1945 : The Essential Facts and Figures for Himmler's Stormtroopers. Amber Books Ltd, Londen 2010, ISBN 978-1-906-62648-8
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.