Gökturks

Met Gökturks, Oud-Turks of Oer-Turks (Turks: Göktürkçe, Eski Türkçe en Öztürkçe) wordt het oud-Turks uit de eerste eeuwen voor en na Christus bedoeld. Het Gökturks is bekend geworden door de vondst van de Orchon inscripties in 1891 en de ontcijfering ervan door de Deense Thomsen en de Russische Radloff in 1893. Sindsdien is er steeds meer bekend geworden over dit Turks en is het, net als Latijn, een leerbare antieke taal geworden. Vooral op universiteiten in Turkije en Turkstalige landen, zoals onder andere Turkmenistan, Kazachstan en Kirgizië, is de taal populair onder taalwetenschappers.

Oorsprong

Het Gökturks is vernoemd naar het Rijk der Göktürken (552-745), waarin alle Turkse volkeren zich verenigden in een confederatie. Het wereldrijk domineerde vervolgens alle handelsrouten tussen Europa en China. Op het hoogtepunt strekte het imperium uit van de Chinese Muur tot aan de Zwarte Zee in hedendaags Oekraïne. Met de vondst van enkele Göktürk-inscripties nabij de Orhun Vallei in hedendaags Mongolië, toen de kern van het rijk, is gebleken dat het Turks van de Gökturken de oertaal is van alle Turkse talen van tegenwoordig. Zo zijn Kirgisch, Kazachs, Oezbeeks, Turkmeens en Turkije-Turks onderling vrij makkelijk verstaanbaar; volgens taalwetenschappers omdat ze allemaal afkomstig zijn van het Gökturks. Ook het Gökturks is enigszins begrijpelijk voor iemand die een redelijke kennis heeft van de huidige Turkse talen.

Alfabet

Het Gökturks heeft een eigen alfabet, wat ook wel het 'Orhun Alfabet' genoemd wordt, naar de vindplaats van de Göktürk-inscripties in de Orhun Vallei. Een deel van de Göktürk-inscriptie:

Transcriptie: "tunga tigin yoghinda kiri ölürtimiz."[1]

Gelijkenissen Turkse talen

De verschillende Turkse talen zijn eerder te kwalificeren als dialecten, omdat ze onderling net zo goed verstaanbaar zijn als bijvoorbeeld de typisch Amsterdamse uitspraak die door een Twentenaar toch wordt verstaan in Nederland.

Turks Kazachs Gökturks Quashqai Krimçaks Nederlands
Bir Bir Bir Bir Bir Een
İki Yeki Eki İki Eki Twee
Üç Üş Üç Üç Üç Drie
Dört Tört Tört Dört Dort Vier
Beş Bes Beş Beş Beş Vijf
Altı Altı Altı Altı Altı Zes
Yedi Jeti Yeti Yedi Yedi Zeven
Sekiz Segiz Sekiz Sekiz Sekiz Acht
Dokuz Toğız Tokuz Dokuz Tokuz Negen
On On On On On Tien

Voetnoten

  1. Ahmet Zeki Validi (1932). On Mubarakshah Ghuri pp.852
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.