Grote alexanderparkiet

De grote alexanderparkiet (Psittacula eupatria) is een exoot uit Kasjmir region van Zuid-en Zuidoost-Azië, die naar Europa is gehaald. De vogel heet naar Alexander de Grote en was waarschijnlijk een van de eerste soorten parkieten die in Europa als kooivogel werd gehouden. In de loop der jaren is een aantal van deze vogels ontsnapt of vrijgelaten. Zij bleken te aarden in West-Europa en kunnen zich vermenigvuldigen, maar ze zijn veel minder talrijk dan de verwante halsbandparkiet.

Grote alexanderparkiet
IUCN-status: Gevoelig[1] (2013)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Psittaciformes (Papegaaiachtigen)
Familie:Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld)
Geslacht:Psittacula
Soort
Psittacula eupatria
(Linnaeus, 1766)
Afbeeldingen Grote alexanderparkiet op Wikimedia Commons
Grote alexanderparkiet op Wikispecies
Portaal    Biologie
Vogels

Kenmerken

De grote alexanderparkiet is een opvallend groen gekleurde, grote vogel met een lange, puntige staart. De totale lengte is circa 58 centimeter. Hij heeft een heel opvallende, luide lokroep. Er bestaan 5 ondersoorten. Grote alexanderparkieten hebben een opvallende rode schoudervlek en een grote rode snavel, zowel de boven- als de ondersnavel is rood. De mannetjes hebben een zwarte keelvlek en een zwarte band die over de wang naar de nek loopt. In de nek loopt de zwarte band over in een brede roze band. De wangen, oorstreek en de hals hebben een groengrijze waas. Vrouwtjes en juvenielen missen de halsband. Ook is er een sterk contrast tussen de donkergroene vleugels en de lichtgroene buik. De staartveren zijn blauwgroen met gele punten.[2]

Habitat en leefwijze

De grote alexanderparkiet komt oorspronkelijk voor in Bangladesh, Bhutan, Cambodja, India, Laos, Myanmar, Nepal, Pakistan, Sri Lanka, Thailand en Vietnam.

De soort telt 5 ondersoorten:

  • P. e. nipalensis: van oostelijk Afghanistan tot Bangladesh.
  • P. e. eupatria: zuidelijk India en Sri Lanka.
  • P. e. magnirostris: de Andamanen.
  • P. e. avensis: noordoostelijk India en noordelijk Myanmar.
  • P. e. siamensis: noordelijk en westelijk Thailand en Indochina.

Voorkomen als exoot

De vogel werd ingevoerd in Afghanistan, Iran, Jemen, Koeweit, Saoedi Arabië en Turkije.

Ontsnapte kooivogels komen in West-Europa het meest voor in en rond de grote steden waar hij zich in kleiner aantal mengt in groepen met de kleinere halsbandparkieten en gedragen zich als invasieve soort. In Nederland en België komen de meeste waarnemingen uit de omgeving van Amsterdam en Brussel.[3]

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Psittacula eupatria op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.