Zuid-Brabant

Zuid-Brabant was een Nederlandse provincie van 1815 tot 1830.

Provincie Zuid-Brabant
Provincie van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden
←  1815 – 1830/1831  →
Kaart
De provincie Zuid-Brabant (okergeel) in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, 1815-1830
Algemene gegevens
HoofdstadBrussel
Bevolking556.000 (1830)[1]
TalenNederlands, Frans
Religie(s)Rooms-katholicisme

Het was het zuidelijke deel van het hertogdom Brabant, een van de Zeventien Provinciën, dat samen met de andere Oostenrijkse Nederlanden en het prinsbisdom Luik in 1815 werd samengevoegd met de Noordelijke Nederlanden tot het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Het voormalige generaliteitsland Brabant werd omgedoopt tot de provincie Noord-Brabant, het Dijledepartement werd de provincie Zuid-Brabant.

Nadat in 1830 de Zuidelijke Nederlanden zich hadden afgescheiden en het zelfstandige België hadden gevormd werd Zuid-Brabant hernoemd tot de provincie Brabant. Het noordelijke gedeelte is Nederlandstalig, het zuidelijke deel Franstalig. De hoofdstad Brussel ligt midden in deze voormalige provincie. In de hele provincie is de verfransing opgetreden, de taalgrens lag ooit een stuk zuidelijker; net als in de provincies Luik, Henegouwen, Namen. Bij een van de Belgische staatshervormingen is in 1995 deze provincie verder in drie delen gesplitst: zie daarvoor Brabant (provincie).

Provinciaal gouverneur
Het stadhuis van Brussel , de hoofdstad van deze provincie

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.