Goede Steden

De Goede Steden (Bonnes Villes) waren de voornaamste plaatsen van het prinsbisdom Luik. Om het statuut van goede stad te krijgen moest een stad omwald zijn, of omgekeerd: zo'n stad kreeg het recht een omwalling te bouwen. Zij konden ook deelnemen aan de Staten van Luik en mochten een perroen oprichten als symbool van de Luikse vrijheid.

Bij het begin van de nieuwe tijd waren er 21 Goede Steden; in 1651 werden het er definitief 23, twaalf Dietse en elf Romaanse:

• Dietse steden (villes thioises), men zou nu zeggen Nederlandse of Vlaamse:

  Beringen, Bilzen, Borgloon (vroeger Loon), Bree, Hamont, Hasselt, Herk-de-Stad, Maaseik, Peer, Sint-Truiden, Stokkem, Tongeren.

• Romaanse steden (villes françoises), men zou nu zeggen Franse of Waalse:

  Borgworm, Châtelet, Ciney, Couvin, Dinant, Fosses-la-Ville, Hoei, Luik (de hoofdstad), Thuin, Verviers, Wezet.

De tweeherigheid van Maastricht en het hertogdom Bouillon, en dus ook de steden Maastricht en Bouillon, hadden een speciaal statuut binnen het prinsbisdom.