Friedrich Wimmer

Friedrich Wimmer (Salzburg, 9 juli 1897 – Regensburg, 2 augustus 1965) was in de jaren 1940-1945 Generalkommissar für Verwaltung und Justiz in het bezette Nederland in de Tweede Wereldoorlog, en daarmee een van de leiders van het Duitse bestuur in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Friedrich Wimmer
Friedrich Wimmer (links vooraan; zomer 1940 in Den Haag)
Geboren	9 juli 1897 Salzburg, Oostenrijk-Hongarije
Overleden	2 augustus 1965 Regensburg, Beieren, Bondsrepubliek Duitsland
Land/zijde	Oostenrijk-Hongarije  Duitsland
Onderdeel	Oostenrijks-Hongaars leger Schutzstaffel
Dienstjaren	1915 - 1918 1938 - 1945
Rang	SS-Brigadeführer
Eenheid	Staf Reichsführer-SS
Bevel	Generalkommissar für Verwaltung und Justiz in Nederland
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen	Kruis voor Oorlogsverdienste

Friedrich Wimmer was een Oostenrijker en ging na het gymnasium van 1915 tot 1919 in het Oostenrijks-Hongaarse leger. Na de Eerste Wereldoorlog studeerde Wimmer kunstgeschiedenis in Wenen en Göteborg en was later ook als archeoloog actief bij de Wiener Prähistorische Gesellschaft. In 1932 studeerde hij bovendien als jurist af. Vanaf 1934 was Wimmer lid van de toen illegale Oostenrijkse NSDAP en vanaf 1938 was hij lid van de SS.

Van 1939 tot 1940 was Wimmer Regierungspräsident van de Oberpfalz in Regensburg. Na de Duitse inval in Nederland werd Friedrich Wimmer onder Arthur Seyss-Inquart Generalkommissar für Verwaltung und Justiz, een taak die hij van 5 juni 1940 tot 5 mei 1945 uitoefende. Daarnaast was SS-Brigadeführer Wimmer algemeen plaatsvervanger van Rijkscommissaris Seyss-Inquart. Na de oorlog kwam Wimmer in Nederlandse gevangenschap en trad op als getuige in het proces van Neurenberg. In 1947 werd hij door Dolf Cohen van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie geïnterviewd.[1] In 1957 viel hij onder de Oostenrijkse amnestieregeling voor nationaalsocialisten.