Franz Walter Stahlecker

Franz Walter Stahlecker (Sternenfels, 10 oktober 1900 – Krasnogvardejsk, 23 maart 1942) was commandant van Einsatzgruppe A en Hoger SS- en Politieleider (Höhere SS- und Polizeiführer HSSPF) van het Rijkscommissariaat Ostland. Stahlecker was de meest wrede commandant van de vier Einsatzgruppen - moordcommando's die actief waren in Oost-Europa tijdens Operatie Barbarossa.

Franz Walter Stahlecker
SS-Brigadeführer und Generalmajor der Polizei Dr. Walter Stahlecker
Bijnaamder „Bruder“ Heydrichs[1]
Geboren10 oktober 1900
Sternenfels, Duitse Keizerrijk
Overleden23 maart 1942
Krasnogvardejsk, Rusland
RustplaatsEvangelisch: evt. kerkuittreding[1]
Land/zijde Duitse Rijk
 Duitsland
 Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Schutzstaffel
Dienstjaren21 september 1918 -
7 december 1918[2]
1933 - 1942
Rang
SS-Brigadeführer en Generalmajor in de politie
EenheidSS-Abschnitt X (mei 1932)
SS-Oberabschnitt Südwest u. SD Hauptamt
(18 december 1933 -
22 maart 1942)
BevelBefehlshaber der Sicherheitspolizei (BdS) Bohemen en Moravië
(juni 1939)[3]
Befehlshaber der Sicherheitspolizei (BdS) Noorwegen
(mei 1940)[3]
Befehlshaber der Sicherheitspolizei (BdS) Ostland
(herfst 1941)[3]
Leider van Einsatzgruppe A
(22 juni 1941 -
23 maart 1942)
Slagen/oorlogenTweede Wereldoorlog
OnderscheidingenZie decoraties
Ander werkAdvocaat
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Franz Stahlecker werd geboren in de Zuid-Duitse plaats Sternenfels in 1900. Stahlecker ging naar het gymnasium in Tübingen, die hij met een abitur afsloot[1]. In de herfst van 1918 werd hij opgeroepen voor militaire dienst, maar het kwam niet tot een frontinzet[1]. Hij werd in 1932 lid van de NSDAP waar hij werd benoemd tot hoofd van de politieke politie in de staat Württemberg in Zwaben. Hij werd gedetacheerd in het hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst (SD) en werd in 1938 chef van de SD in het Donau-district Wenen. Deze functie oefende hij nog steeds uit toen hij werd tot Standartenführer bevorderd werd. Een meningsverschil met Reinhard Heydrich resulteerde in een overplaatsing naar het Ministerie van Buitenlandse zaken, waar hij verschillende posten aanvaardde in het Protectoraat Bohemen en Moravië onder het bevel van SS-Brigadeführer Karl Hermann Frank. In november 1940 werd Franz Walter Stahlecker in Noorwegen tot SS-Oberführer bevorderd.

In juni 1941 werd Stahlecker SS-Brigadeführer en Generaal-majoor van de Politie (Generalmajor der Polizei) waar hij het bevel opnam van Einsatzgruppe A in de hoop om in het hoofdkwartier van de nazi-veiligheidsdienst (Reichssicherheitshauptamt) (RSHA), terecht te komen. Einsatzgruppe A volgde Heeresgruppe Nord en was actief in de Baltische staten en in Russisch gebied tot Leningrad (nu Sint Petersburg). De missie van het moordcommando was om op jacht te gaan naar Joden, zigeuners, communisten en andere ongewensten. Tegen de winter van 1941 rapporteerde Stahlecker aan Berlijn dat zijn moordcommando 249.420 Joden had vermoord.

Tegen einde november 1941, werd Stahlecker benoemd tot Hoger SS- en Politieleider van het Rijkscommissariaat Ostland, een gebied dat Estland, Letland, Litouwen en Wit-Rusland omvatte.

Franz Walter Stahlecker werd op 23 maart 1942 gedood tijdens een actie van partizanen bij Krasnogvardeisk in Rusland.

Stahlecker als gewonde, 1941

Familie[1]

Stahlecker trouwde op 14 oktober 1932 met de tien jaar jongere Luise-Gabriele[1], (geboren Freiin von Gültlingen (geboren: 1910)). Uit dit huwelijk kwamen vier kinderen. De ouders van Stahlecker waren Eugen Stahlecker (geboren: 1867), rector in Tübingen, moeder: Anna, geboren Zaiser (1872-1932)

Militaire loopbaan

Lidmaatschapsnummers

Decoraties

Selectie:

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.