Erich Topp

Erich Topp werd in 1914 in Hannover geboren en wilde al van kinds af aan naar zee. Toen hij achttien jaar was volgde hij de maritieme opleiding en ging hij als matroos werken op een Duits passagiersschip. Later volgde hij een opleiding tot maritiem officier en werkte hij als navigator bij de Deutschland-Amerika Lijn.

In 1937 kwam Erich Topp als dienstplichtige bij de Duitse Kriegsmarine. Hij kreeg zijn training tot officier aan boord van de kruiser Karlsruhe. Na de opleiding van zes maanden ging hij werken als luitenant-ter-zee op de U-46.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak moest Topp met de U-46 voor de kust van Polen patrouilles varen. Topp moest zich tijdens deze patrouilles bewijzen omdat hij dan later het bevel over een eigen U-boot zou krijgen. Nadat de U-46 tijdens vier patrouilles in totaal zeven schepen tot zinken had gebracht, werd Topp geschikt geacht om zelf te gaan varen. Hij werd benoemd tot kapitein-ter-zee en kreeg het bevel over de U-57.

De eerste reis voor Topp als kapitein verliep rampzalig: de U-57 kwam in botsing met een Noors vrachtschip en zonk naar de bodem van de zee. Topp en zijn bemanning overleefden het ongeluk maar net.

Toch was de marineleiding overtuigd van Topps talenten en na enige aarzeling gaven ze hem het commando over de U-552, een type VIIC U-boot. Met dit schip moest Topp patrouilles varen over de Atlantische Oceaan. Hij kreeg al snel de bijnaam de Rode Duivel, vanwege zijn vuurrode haren en baard. Topp was dankbaar voor deze bijnaam en tekende een afbeelding van een Rode Duivel op de commandotoren van zijn U-boot.

Topp bracht in totaal 32 transportschepen en vier torpedobootjagers tot zinken en hij werd onderscheiden met het Ridderkruis met eikenbladen en zwaarden, de op één na hoogste Duitse onderscheiding.

In september werd Erich Topp benoemd tot Fregattenkapitein en kreeg hij het bevel over Eskader 27, een eskader van 34 U-boten die allen de afbeelding van een Rode duivel op de commandotoren hadden. Dit eskader behaalde tijdens de tweede helft van de oorlog buitengewoon veel overwinningen. Topp behaalde als leider van het eskader geen overwinningen omdat hij zich bezighield met instructies geven aan jonge beginnende kapiteins. Wel bedacht Topp diverse zeestrategieën en aanvallen.

In januari 1945 werd Topp gevraagd om kapitein-ter-zee te worden van een hypermoderne experimentele onderzeeboot, de Type XXI U-boot. Met dit revolutionaire vaartuig voerde Topp diverse experimenten uit, de onderzeeboot kwam echter te laat uit om nog in actie te komen.

In mei 1945 werd Topp met zijn Type XXI boot ingesloten door geallieerde schepen. Hij wilde niet dat de onderzeeboot in handen van de Amerikanen zou vallen en dus blies hij het schip op nadat hij en de volledige bemanning van boord waren gegaan.

Topp was hiermee een van de personen in de Kriegsmarine die vanaf het begin tot het eind hadden meegevochten, de overgrote meerderheid was tijdens de oorlog gesneuveld.

In het computerspel over U-boten, Silent Hunter II van UBI Soft en WW II U-boat Combat Simulator, beschrijft Erich Topp op hoge leeftijd, in een demo van het spel, zijn wedervaren van deze aanval. Erich Topp verteld dat zijn torpedering op de USS Reuben James (DD-245), hem nadien en later veel leed had berokkend. Naderhand bezien, vernietigde hij een neutraal schip, maar het allerbelangrijkst, vele levens. Hij zag door zijn periscoop de USS Reuben James als een vulkaan ontploffen door zijn torpedo's. De Amerikaanse matrozen hadden geen schijn van kans.

Erich Topp begon in 1947 te werken als visser op de Noordzee. Daarna werkte hij jarenlang als architect.

In 1958 keerde hij echter terug naar de marine en werd instructeur. Hij gaf les aan jonge cadetten en adelborsten. Zo gaf hij les aan talloze toekomstige Amerikaanse onderzeebootkapiteins.

Daarnaast schreef Topp een autobiografie en diverse boeken over zijn leven als onderzeebootkapitein en was hij dikwijls te zien in tv-documentaires.

Erich Topp overleed in 2005 op 91-jarige leeftijd.

• U-57: 5 juni 1940 - 15 sep; 1940: 2 patrouilles (samen 38 dagen)
• U-552: 4 dec. 1940 - 8 sep. 1942: 10 patrouilles (samen 308 dagen)
• U-3010: 23 maart 1945 - 26 april 1945: Geen oorlogspatrouilles
• U-2513: 27 april 1945 - 8 mei 1945: Geen oorlogspatrouilles

• 35 schepen tot zinken gebracht met een totaal van 197.460 BRT
• 1 oorlogsschip tot zinken gebracht van 1.190 ton
• 4 schepen beschadigd met een totaal van 32.317 BRT

Reichsmarine

• Offiziersanwärter: 8 april 1934[2][3]
• Fähnrich zur See: 1 juli 1935[2][3]
• Oberfähnrich zur See: 1 april 1937 - 1 januari 1937[2][3]

Kriegsmarine

• Leutnant zur See: 1 april 1939 - 1 april 1937[2][3]
• Oberleutnant Zur See: 1 september 1941- 1 april 1939[2][3]
• Kapitänleutnant: 17 augustus 1942 - 1 september 1941[2][3]
• Korvettenkapitän: 17 augustus 1942[2][3]
• Fregattenkapitän: 1 december 1944[2][3]

Bundermarine

• Fregattenkapitän: 3 maart 1958
• Kapitän zur See: 1 november 1959[2]
• Flottillenadmiral: 15 november 1965[2]
• Konteradmiral: 21 december 1966[2]

• Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 20 juni 1941 als Oberleutnant Zur See en commandant U 552 / 7. Unterseebootsflottille / Kriegsmarine[2][4][5]
• Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.87)[5] op 11 april 1942 als Kapitänleutnant en commandant U 552 / 7. Unterseebootsflottille / Kriegsmarine[2][4][5]
• Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.17)[5] op 17 augustus 1942 als Kapitänleutnant en commandant U 552 / 7. Unterseebootsflottille / Kriegsmarine[2][4][5]
• IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (1 september 1940)[2][5][6] en 2e Klasse (1 januari 1940)[2][5][6]
• Onderzeebootoorlogsinsigne 1939 op 7 november 1939[2][5][6]
• Onderzeebootoorlogsinsigne 1939 met Briljanten op 11 april 1942[2][5][6]
• Onderzeebootfrontgesp in brons in 1944[7]
• Kruis voor Oorlogsverdienste , 1e Klasse (1 december 1944)[2][5][6] en 2e Klasse (30 januari 1944)[2][5][6] met Zwaarden
• Ehrendolch der Kriegsmarine met Briljanten op 17 augustus 1942[2][7]
• Dienstonderscheiding van Leger en Marine voor (4 dienstjaren) op 1 april 1938[7]
• Grootkruis van Verdienste in de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland op 19 september 1969[5][8]
• Hij werd drie maal genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op:
• 3 juli 1941[2][5]
• 11 april 1942[2][5]
• 18 juni 1942[2][5]

1. U.Boot.Net: Erich Topp
2. Videogesprek met Erich Topp
3. Videofragment Erich Topp, "Der Teufel" im Atlantik
4. Erich Topp
5. Erich Topp en zijn bemanning van de U-552
6. De "Rode Duivel Boot" U-552 van Erich Topp
7. U-bootschilderij U-552

Zie de categorie Erich Topp van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.