Emiel Lauwers

Lauwers was de zoon van notaris Juliaan Lauwers en Maria Ludovica Vandorpe. Hij was de broer van priester Achiel Lauwers. Hun overgrootvader was Pieter Lauwers, burgemeester van Torhout.

Hij was in Kortrijk een van de eerste algemene chirurgen die operaties uitvoerde van de meest uiteenlopende aard. Dit na studies die hij volgde in Leuven, Breslau, Berlijn en in Wenen bij de professoren Theodor Billroth (1829-1894) en Carl Gussenbauer (1842-1903).

Na zijn studies te Leuven werd hij er assistent in een materniteit wat hijzelf: "een oud vermolmd stinkend microbenkot" noemde. Onmiddellijk daarop voerde hij nieuwe hygiëneprincipes in, wat het aantal overlijdens van moeders en kinderen deed dalen.

Vanaf 1888 was Emiel Lauwers chirurg in het Heilig Hartziekenhuis te Kortrijk. In 1896 stichtte hij samen met zijn collega's Alfons Depla en Roose het nieuwe ziekenhuis onder de naam Sint-Antoniusinstituut. Het was gelegen nabij het Sint-Jansplein te Kortrijk, in het park van grootgrondbezitter Bruneel de Montpellier. De verzorging gebeurde door de Zusters van Liefde van Sint Vincentius a Paulo tot in 1922, nadien door verpleegsters.

Emiel Lauwers zelf werd opgevolgd door zijn zoon Emiel jr. (1889-1946). De kliniek van Lauwers bleef bestaan tot in 1978. In 1979 nam het Rustoord dr. Emiel Lauwers het gebouw in gebruik. De instelling van liberale strekking veranderde naderhand van naam tot Leef- en Zorghuis De Korenbloem. In 2002 werd het rustoord uitgebreid met veertig seniorenappartementen, gebouwd op de grondvesten van de inmiddels afgebroken kliniek.

Emiel Lauwers was een vertrouweling van Albrecht Rodenbach met wie hij samen middelbaar onderwijs liep in Roeselare, hij was ook een volgeling van Hugo Verriest met wie hij het tijdschrift De Nieuwe Tijd oprichtte. Daarnaast heeft hij heel wat Duitse en Engelse geneeskundige werken vertaald naar het Frans en het Nederlands.

In 1886 werkte hij samen met Guido Gezelle bij het vertalen van het Indianen-epos "The Song of Hiawatha" van Henry Wadsworth Longfellow. Stijn Streuvels behoorde eveneens tot zijn kennissenkring. Zoon Lauwers was lijfarts was van de schrijver.

• Karel M. DE LILLE, Stam en Huis van Alfons Van Hee, in: Biekorf, 1962, blz. 257-267.
• J. VAN LAERE, Kortijkse Asklepiaden. Geschiedenis van de geneeskunst in het Kortrijkse, Tielt, Lanno, 1985.
• Romain VAN LANDSCHOOT, Emiel Lauwers, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1997.

• Eerbetoon aan Emiel Lauwers