Elysia chlorotica
Elysia chlorotica is een kleine tot middelgrote groene zeeslak uit de familie van de Plakobranchidae.
Elysia chlorotica | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Soort | ||||||||||||||
Elysia chlorotica Gould, 1870 | ||||||||||||||
Afbeeldingen Elysia chlorotica op | ||||||||||||||
Elysia chlorotica op | ||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species[1] | ||||||||||||||
|
Kenmerken
E. chloratica is doorgaans groen van kleur, soms bruin of grijs. Deze groene kleur wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van endosymbiotische chloroplasten. De randen van de parapodia zijn wat krullend tot golvend, en lijken op een blaadje van een plant. De slakjes worden tot 45 mm lang. Ze komen verspreid langs de oostkust van Noord-Amerika voor.
Leefwijze
De bladgroenkorrels die zorgen voor de groene kleur, haalt het dier in zijn eerste levensfase uit het groenwier Vaucheria litorea, door deze te eten. Het door de gastheer verkrijgen van chloroplasten door andere organismen op te eten wordt kleptoplastie (stelen van plastiden) genoemd. De chloroplasten (deze heten dan: kleptoplastiden) blijven in leven in de slak, en worden ook aan de jongen doorgegeven. Bijzonder is dat de slak de bladgroenkorrels gebruikt voor fotosynthese, uniek voor een dier. Om de opgenomen chloroplasten in leven te houden, heeft de slak zelf ook fotosynthese-ondersteunende genen die het via endosymbiotische genoverdracht verkreeg van de alg Vaucheria litorea[2][3].
Bronnen, noten en/of referenties
|