Easter Parade (film)

In 1946 had Paramount Pictures veel succes met de film Blue Skies. De film bestond uit een wat mager verhaaltje rondom een aantal oude en nieuwe nummers van Irving Berlin. Bing Crosby en Fred Astaire waren de grote sterren die schitterden rondom de liedjes en de dansnummers. Berlin die voldoende materiaal had voor een serie musicals, besloot hetzelfde concept nogmaals toe te passen. Hij benaderde 20th Century Fox met een voorstel gebaseerd op het liedje Easter Parade, maar de studio schrok terug van de prijs die Berlin vroeg. Wel vond hij een gewillig gehoor bij M-G-M, die een reputatie had op te houden wat betreft musicalfilms. Producent Arthur Freed was al sinds 1940 verantwoordelijk voor de productie van deze musicals voor M-G-M. Zijn Freed Unit, een team van regisseurs, schrijvers, choreografen, dansers, zangers en acteurs had al films gemaakt als Meet Me in St. Louis (1944), Ziegfeld Follies (1946) en The Harvey Girls (1946). M-G-M betaalde Berlin 600.000 dollar voor zijn bijdrage aan de film. Bij de deal was inbegrepen dat M-G-M de naam van Irving Berlin mocht gebruiken, de titel van het liedje en een groot aantal nummers van de componist. Ook verbond Berlin zich aan de film als adviseur voor het verhaal. Het was hoe dan ook een hoog bedrag voor een aantal nummers waarvan het merendeel al door Berlin was geschreven en gebruikt in andere films, shows en musicals.

MGM zette hoog in en selecteerde Fred Astaire en Judy Garland in de hoofdrollen. Garland en Astaire hadden de hoofdrollen vertolkt in diverse musicals en muziekfilms en Astaire was de ster geweest van Blue Skies, een andere film met liedjes van Irving Berlin. Voor de regie dacht men aan regisseur Vincente Minnelli die onder andere Meet Me in St. Louis had gemaakt met Garland. Vlak voordat de productie van start ging werd Minnelli echter vervangen door Charles Walters. De reden voor het afhaken van Minnelli lag in de privésfeer. Minnelli was getrouwd met Judy Garland, een van MGM's beroemdste actrices. Ze was altijd onzeker over haar voorkomen en acteerprestaties en raakte psychisch instabiel. Garland had tijdens de opnamen van The Pirate in juli 1947 een zenuwinzinking gehad. Ze was naar een psychiatrische kliniek gebracht om te herstellen en was in juli van dat jaar ontslagen. Niet lang daarna deed ze een zelfmoordpoging, waarna ze weer voor enige weken werd opgenomen. De psychiater van Garland, dr. Kupper, raadde Minnelli met klem af om zijn vrouw te regisseren. Het was goed mogelijk dat Garland onder deze druk nog verder zou wegzakken en een nieuwe zelfmoordpoging zou doen.

Aanvankelijk was Gene Kelly uitverkoren voor de rol van Hewes. Kelly was de nieuwe grote ster van M-G-M en moest zijn grote films nog maken. Maar Kelly brak zijn enkel vlak voordat de opnamen begonnen. Tegenover de studio zei hij dat het een ongelukje was bij een repetitie. Pas jaren later durfde hij te vertellen dat het ongelukje gebeurde tijdens een partijtje voetbal. Producent Arthur Freed hoorde dat het vijf maanden zou duren voordat Kelly weer beschikbaar was en zo lang kon hij de productie niet tegenhouden. Even dacht hij aan Gene Nelson als vervanger, maar bedacht dat hij een ster moest inzetten om Kelly te vervangen. De laatste kwam met de suggestie om Fred Astaire in te huren. Maar Astaire was inmiddels met pensioen. Freed belde hem evengoed, maar Astaire aarzelde. Hij ging naar Gene Kelly en stelde hem drie vragen: "Als je deze film niet doet, zal dat je carrière schaden?", "Denk je dat ik alle dansnummers kan leren?" en "Bestaat er een kans dat je de film toch kan doen?". Toen Kelly tegen Astaire zei dat hij de enige was die de film kon maken, zei Astaire enthousiast ja.

Judy Garland was de enige kandidaat voor de rol van Hannah Brown. Garland was in 1947 een grote M-G-M ster die wereldfaam had bereikt met haar rol van Dorothy in The Wizard of Oz. De grote onzekerheid van Garland over haar uiterlijk en acteerprestaties maakten haar meer en meer onstabiel. In 1946 kreeg ze een zenuwinzinking en deed ze een zelfmoordpoging. Ondanks deze problemen gold ze nog altijd als M-G-M's grootste ster. Zelf was ze erg verlegen met het feit dat ze moest spelen tegenover de legendarische Fred Astaire. Garland en Astaire hadden elkaar nooit eerder ontmoet en de jonge ster durfde de Hollywoodveteraan niet eens aan te spreken, voordat ze officieel aan elkaar waren voorgesteld.

Danseres Cyd Charisse was gekozen voor de rol van Nadine Hale. Charisse had eerder met Astaire gedanst in Ziegfeld Follies (1943) en werd een van de dansers die deel uitmaakte van de Freed Unit en te zien was in diverse M-G-M filmmusicals. Easter Parade zou een belangrijke stap in haar carrière worden. Maar vlak voor de opnamen scheurde ze de gewrichtsbanden van een van haar knieën en was voorlopig uit de roulatie. Tapdanseres Ann Miller verving haar. Miller maakte met Easter Parade haar debuut bij M-G-M, nadat ze in de jaren daarvoor had gewerkt voor RKO en Columbia Pictures.

Voor de rol van Harrow werd gedacht aan acteurs als Frank Sinatra en Red Skelton, voordat Peter Lawford werd gekozen.

De volgende nummers, geschreven door Irving Berlin, zijn in de film te horen:

• Happy Easter – uitgevoerd door Fred Astaire
• Drum Crazy – uitgevoerd door Fred Astaire
• It Only Happens When I Dance with You – uitgevoerd door Fred Astaire en Ann Miller
• Everybody's Doin' It – uitgevoerd door het koor
• I Want to Go Back to Michigan – uitgevoerd door Judy Garland
• Beautiful Faces Need Beautiful Clothes – uitgevoerd door Fred Astaire en Judy Garland
• A Fella with an Umbrella – uitgevoerd door Peter Lawford en Judy Garland
• ''I Love a Piano – uitgevoerd door Fred Astaire en Judy Garland
• Snooky Ookums – uitgevoerd door Fred Astaire en Judy Garland
• Ragtime Violin – uitgevoerd door Fred Astaire en Judy Garland
• When the Midnight Choo Choo Leaves for Alabam' – uitgevoerd door Fred Astaire en Judy Garland
• Shakin' the Blues Away – uitgevoerd door Ann Miller
• Steppin' Out with My Baby – uitgevoerd door Fred Astaire
• A Couple of Swells – uitgevoerd door Fred Astaire en Judy Garland
• The Girl on the Magazine Cover – uitgevoerd door Richard Beavers en Ann Miller
• Better Luck Next Time – uitgevoerd door Judy Garland
• Easter Parade – uitgevoerd door Judy Garland en Fred Astaire
• Call Me Up Some Rainy Afternoon – uitgevoerd door het orkest

• Let Me See Him By The Shore – Dit nummer werd wel opgenomen, maar sneuvelde in de montage. Er is wat materiaal overgebleven van de opnamen.
• Mr. Monotony – Dit nummer werd opgenomen met Judy Garland die was gekleed in de bovenste helft van een rokkostuum met hoge hoed. Haar benen waren alleen bedekt met zijden kousen. Het werd later weggelaten uit de film. Officieel omdat men het niet vond passen in 1912 (het jaar waarin de film speelt), maar vermoedelijk uit angst voor de censuur van de Hays Code, Hollywoods zelfcensuur. In 1950 zou Garland hetzelfde kostuum echter dragen tijdens de uitvoering van het nummer Get Happy in de film Summer Stock. Een deel van de weggesneden scène met Mr. Monotony was wel later te zien in That's Entertainment! III uit 1994. Op de special edition van de dvd is de hele scène te zien.

Hoewel Easter Parade een groot aantal oudere nummers van Irving Berlin hergebruikt, schreef hij ook een aantal nieuwe nummers voor de film:

• It Only Happens When I Dance with You
• Better Luck Next Time
• Drum Crazy
• Stepping Out with My Baby
• A Couple of Swells
• A Fella With An Umbrella
• Happy Easter
• Mr. Monotony (niet gebruikt)

Easter Parade was speciaal voor de film geschreven, maar Irving Berlin gebruikte voor dit nummer de melodie van het liedje Smile and Show Your Dimple uit 1917 dat door hem was geïntroduceerd in de revue As Thousand Cheer uitgevoerd door Marilyn Miller en Clifton Webb. Het was geïnspireerd op het jaarlijkse paasevenement waarbij inwoners van New York over Fifth Avenue lopen om hun nieuwe hoeden te tonen. Smile and Show Your Dimple werd ook gebruikt in de film Holiday Inn.