Dow Chemical

De Dow Chemical Company is een van de grootste internationale chemische bedrijven in de wereld.

The Dow Chemical Co.
BeursNYSE: DOW
Oprichting1897
Oprichter(s)Herbert Henry Dow
SleutelfigurenJames R. Fitterling (Jim) (CEO)
HoofdkantoorMidland (Michigan),  Verenigde Staten
Werknemers54.000 (fte, december 2017)[1]
Productenchemie
OmzetUS$ 55,5 miljard (2017)[1]
WinstUS$ 0,6 miljard (2017)
MarktkapitalisatieUS$ 66 miljard (10 december 2015)
WebsiteDow Chemical
Portaal    Economie

Activiteiten

Dow Chemicals is het op een na grootste chemiebedrijf in de wereld, na DuPont, maar is de grootste producent van plastics. Dow is verder ook actief op het vlak van Agricultural Sciences, Chemicals & Performance Materials en Automotive.

In 2017 had Dow 178 productievestigingen in 35 landen, waarvan de grootste in de Verenigde Staten (Freeport) staan. Verder heeft het nog productiesites in onder andere Stade, Rheinmunster en Tarragona. Het telde in 2017 54.000 medewerkers, waarvan de helft in Noord-Amerika werkzaam is. Op het gebied van R&D zijn 6200 mensen actief en het bedrijf spendeert ieder jaar zo'n 3% van de omzet hieraan.

In 2017 werd 37% van de omzet behaald in de Verenigde Staten en Canada, 30% in Europa, Afrika en het Midden-Oosten en de laatste 33% werd gerealiseerd in Azië en Latijns-Amerika.[1]

Dow in de Benelux

Dow Chemical heeft chemische complexen in Nederland waarvan dat in Terneuzen verreweg het grootste is. Een van de twee vestigingen in Delfzijl (de natriumboorhydridefabriek) werd in 2012 gesloten. De andere vestiging in Delfzijl, een fabriek voor methyleendifenyldi-isocyanaat (MDI) die in 1973 door de Amerikaanse firma Upjohn Chemical was gebouwd en onderdeel werd van Dow Chemical na de overname van Upjohn Chemical, produceert nog steeds MDI, een basisstof voor polyurethaan. Verder staat er een polyethyleenfabriek in Tessenderlo, België, die begin 2013 is gesloten.[2]

Dow in Duitsland

Duitsland speelt een zeer belangrijke rol in de chemische nijverheid en is de leider in industriële fabricage. Dow heeft hier de grootste productiebasis en Duitsland is de meest belangrijke en veeleisende markt buiten de Verenigde Staten. Bovendien is de aanwezigheid van Dow in dit land ook belangrijk omdat de drie belangrijkste spelers binnen de chemische sector hier gevestigd zijn: BASF, Bayer en Hoechst.

Geschiedenis

Het werd in 1897 opgericht door de Amerikaan Herbert H. Dow, aanvankelijk onder de naam Dow Process Company – het "Dow Process" was een door hem ontwikkeld proces om broom uit pekel te winnen door elektrolyse – die hij twee jaar later zou veranderen in The Dow Chemical Company nadat hij het bedrijf had verplaatst van Cleveland (Ohio) naar Midland (Michigan). Daar is sindsdien ook het hoofdkantoor gevestigd.

Aanvankelijk was Dow vooral actief in de halogeenchemie (broom en chloor en hun verbindingen), maar het bedrijf diversifieerde snel zijn productgamma: gedurende de Eerste Wereldoorlog ging het onder meer synthetisch indigo (verfstof), fenol voor explosieven, en magnesium produceren. Tetraethyllood om de klopvastheid van benzine te verhogen werd samen met General Motors ontwikkeld in 1921. In de jaren 1930 begon het bedrijf met de productie van polymeren (ethylcellulose in 1935 en polystyreen in 1937).

Tijdens de Tweede Wereldoorlog richtte Dow samen met Corning Glass de joint venture Dow Corning op om siliconen te produceren voor militair (en later ook civiel) gebruik. Na de oorlog breidde het bedrijf zijn activiteiten over de hele wereld uit. Toen het in 1999 het in moeilijkheden verkerende Union Carbide overnam, werd het het tweede grootste chemiebedrijf in de wereld, na DuPont.

De omstreden chemicus Alexander Shulgin begon zijn carrière bij Dow Chemical.

Fusie met DuPont

In december 2015 werd bekend dat Dow Chemical en branchegenoot DuPont gaan fuseren.[3] Op 1 september 2017 kwam het fusiebedrijf DowDuPont tot stand. De fusie was de grootste tot dan toe in de chemische industrie en gecombineerd hebben de twee een beurswaarde van 130 miljard dollar. De aandeelhouders van beide bedrijven kregen elk een belang van 50% in de nieuwe combinatie.[3] De onderdelen van de twee bedrijven werden samengevoegd en het nieuwe bedrijf splitse zich op in drie aparte ondernemingen, gericht op landbouw, chemische grondstoffen en speciale chemicaliën.[3] Kort daarna werd een nieuwe Dow opgericht, Dow Holdings Inc., waarin de activiteiten met betrekking tot de chemische grondstoffen zijn ondergebracht.

Controverses
  • Tijdens de Vietnamoorlog produceerde het voor het Amerikaanse leger napalm[4] en het herbicide Agent Orange.[5]
  • Na de overname van Union Carbide wees het alle aansprakelijkheid af voor de chemische ramp in een fabriek van Union Carbide in Bhopal (1984) en dit lokte veel protest uit. Via Union Carbide is Dow Chemical ook betrokken bij veel asbest gerelateerde rechtszaken.
  • Dow produceerde voor Dole Food Company een wormdodend middel 1,2-dibroom-3-chloorpropaan gebruikt bij bananenteelt in Nicaragua, dat mogelijk mannelijke werknemers steriel gemaakt heeft, maar de rechter in Los Angeles verwierp de zaak in beroep.[6]
  • Dow baatte ook een fabriek voor plutonium uit, die mogelijk de omgeving met radioactief stof heeft vervuild, maar Dow werd in beroep vrijgesproken.[7]
  • Er is ook een rechtszaak vanwege door Dow geleverd silicoon in lekkende borstimplantaten.[8] Er was ook een controverse rond verloren oogst na gebruik van een pesticide van Dow.[9]
  • In Terneuzen vond in de jaren 2005-2008 een aantal van veiligheids- en milieudelicten plaats waarbij gevaarlijke stoffen zoals benzeen en kraakgas vrijkwamen en vervuild spoelwater geloosd werd in de Westerschelde.[10] De rechtbank legde het bedrijf een boete op van 1,8 miljoen euro.[11]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.