Doug Sahm

Doug Sahm begon zijn carrière als wonderkind van de countrymuziek. Al op 6-jarige leeftijd trad hij op in lokale radioshows. In december 1952 stond de 11-jarige Sahm op het podium met Hank Williams sr., slechts enkele weken voor diens dood. Op 13-jarige leeftijd maakte hij als Little Doug Sahm zijn eerste plaatopname (A Real American Joe) en speelde hij al gitaar, steelgitaar, mandoline en viool. Er werd verteld, dat Sahm al toen een regelmatig optreden kreeg aangeboden in de Grand Ole Opry, echter zijn moeder had duidelijk gemaakt, dat hij eerst zijn school moest afmaken. Vanaf 1957 richtte Sahm diverse bands op als The Markays, The Spirits, The Knights en The Pharaohs, speelde in de clubs van San Antonio en nam voor enkele lokale labels singles op, waaronder Crazy Daisy (1959), Can't Believe You Wanna Leave (1959) en Sapphire (1961) voor het label Harlem.

Op aanraden van de producer Huey Meaux richtte Sahm in 1964 het Sir Douglas Quintet op, dat met She's About a Mover en The Rains Came de eerste hits had. Na de verhuizing naar de hippie-metropool San Francisco volgden bij het label Mercury Records met Mendocino (1969), Dynamite Woman (1969) en Nuevo Laredo (1970) verdere hits. Onder het pseudoniem Wayne Douglas publiceerde Sahm in 1970 de in Nashville ingespeelde country-single Be Real.

In 1973 nam producer Jerry Wexler Sahm onder contract voor Atlantic Records, echter zonder zijn Quintet. Het daar met de gastmuzikanten David "Fathead" Newman, Dr. John, Bob Dylan, David Bromberg en Flaco Jiménez ingespeelde album Doug Sahm And Band telde als mijlpaal voor de tex-mex. Met Texas Tornado volgde onder de bandnaam Sir Douglas Band een tweede album voor Atlantic Records, daarna publiceerde Sahm bij verschillende labels platen met diverse stilistische zwaartepunten. Het rockende Groover's Paradise (1974) met Stu Cook en Doug Clifford van Creedence Clearwater Revival, het country-album Texas Rock For Country Rollers (1975), een vernieuwde samenwerking met producer Huey Meaux en de bluesplaat Hell Of a Spell (1980), een tribute aan zijn voorbeeld Guitar Slim.

Tijdens de jaren 80 hervormde Sahm zijn Sir Douglas Quintet voor publicaties bij het Zweedse label Sonet Records, nam doorlopend solo-materiaal op en richtte de rockabilly-formatie The Texas Mavericks op en met Amos Garrett en Gene Taylor The Formerly Brothers.

In 1989 richtte Sahm met Freddy Fender, Flaco Jiménez en Augie Meyers de tex-mex supergroep Texas Tornados op, waarmee hij tot 1999 vier studio-albums, een live-plaat en een Best-Of-samenstelling publiceerde. Daartussen kwam het in 1994 tot een hernieuwde reünie met het Sir Douglas Quintet. Ook in 1994 werd Sahms album The Last Real Texas Blues Band, een vernieuwde hommage aan de Texas blues van ene T-Bone Walker, genomineerd voor een Grammy Award.

In 2000, een jaar na het overlijden van Sahm, verscheen zijn laatste album The Return Of Wayne Douglas, dat stilistisch een terugkeer naar zijn country- en western swing-wortels was.

Doug Sahm overleed op 18 november 1999 op 58-jarige leeftijd tijdens een verblijf in Taos, New Mexico in zijn hotelkamer aan de gevolgen van een hartinfarct.

Doug Sahms zoons zijn eveneens werkzaam in de muziekbusiness. Shawn, die al tijdens de jaren 80 als gitarist speelde bij het Sir Douglas Quintet, treedt met zijn band Tex-Mex Experience stilistisch in de voetsporen van zijn vader en publiceerde de solo-CD Shawn Sahm (2002). Shandon Sahm, de jongere broer, was als drummer lid van de rockband Meat Puppets en publiceerde het solo-album Good Thoughts Are Better Than Laxatives (2002).