De koning drinkt

• België, kermis, het rijk der Kannekijkers en het rijk der Droge Levers (achter het drakenland).

• Suske, Wiske met Schanulleke, tante Sidonia, een voorouder van tante Sidonia met dezelfde naam, koning Poefke en de Kannekijkers, Sigisbald (dokter), Willibrordus (wacht), koning Cactus en de Droge Levers.

Als tante Sidonia samen met Suske en Wiske op de kermis is, ziet ze een spiegel. De eigenaar zegt hem gekregen te hebben van een waarzegger die gek is geworden. Tante Sidonia koopt de spiegel en vindt een briefje waarop staat dat wie drie keer over de spiegel wrijft, zijn eigen verleden ziet. De vrienden zien na het wrijven een voorouder van tante Sidonia, die 600 jaar geleden leefde; ze ziet er net zo uit als de hedendaagse Sidonia en wordt door Suske en Wiske ook zo genoemd.

Suske en Wiske springen in de spiegel als ze zien dat de Sidonia uit het verleden in moeilijkheden komt, en worden zo naar het verleden gestuurd. Tante Sidonia blijft alleen achter met een kapotte spiegel. Suske en Wiske ontdekken dat de tante Sidonia uit het verleden hofleverancier van planten en kruiden is voor koning Poefke. De koning is ziek en niemand weet wat hij heeft. Wiske ontdekt dat de koning een droge lever heeft en ze brouwt zelf bier (export) als ze hoort dat het niet in het land aanwezig is. De koning geneest hierdoor en wil dat iedereen in het land dit bier gaat drinken, waarop de bierwet wordt afgekondigd. Hij besluit dat zijn volk in het vervolg de Kannekijkers heet. Hij jaagt zijn dokter Sigisbald weg als hij ziet dat die het volk opruit.

Suske en Wiske gaan jagen met de koning en zijn mannen, maar dan vlucht iedereen in paniek naar het kasteel. Wiske gaat terug om Schanulleke te halen en ziet dan een tweekoppige draak. Ze legt een knoop in de nekken en komt terug in het kasteel. De koning wil bier aan de gierige koning Cactus geven en de vrienden willen de vaatjes wel brengen. Op hun weg komen ze een levende boom en een reuzenvleermuis tegen, maar ze komen toch in de burcht van koning Cactus na de draak gedood te hebben. De koning vindt het bier erg lekker, maar sluit de vrienden op omdat hij het recept wil hebben. Ze ontsnappen en hangen een brief op waarin het volk wordt uitgenodigd bij de Kannekijkers te komen. Bij de Kannekijkers is het feest en tante Sidonia broedt stiekem de gevonden drakeneieren uit. Maar dan worden Suske en Wiske gevangengenomen door een valse tante Sidonia (vermomde koning Cactus) en zij wil het bierrecept. Koning Poefke en de echte tante Sidonia redden de kinderen net op tijd van de vermomde koning Cactus. Koning Cactus wordt gebonden meegevoerd maar weet onderweg echter te ontsnappen.

Het leger bereidt zich voor op de strijd, want koning Cactus belegert het kasteel met pijlen en stormrammen. Wiske wordt met een katapult weggeschoten en belandt in een aanvalstoren. Suske komt met een leger op tijd om haar te redden en het leger van koning Cactus kan het kasteel nog niet innemen. Maar ’s nachts komen mannen met parachutes in het kasteel en de vrienden moeten naar de hoofdtoren vluchten. De koning gaat naar buiten om bij zijn volk te zijn, maar wordt dan gevangengenomen. Hij komt op het schavot, maar dan zien Suske en Wiske tweekoppige draken in het kasteel. Tante Sidonia vertelt dat ze tam zijn, zij heeft ze immers uitgebroed en later gevoed met bier. Ze redden koning Poefke en hij daagt koning Cactus uit tot een duel. Als ze in een lading bier belanden sluiten de twee toch vriendschap. De Droge Levers specialiseren zich in het maken van houten tonnen en de twee volken exporteren veel bier naar andere landen. Koning Poefke vraagt tante Sidonia ten huwelijk.

Ondertussen heeft de tante Sidonia in het heden de spiegel weer geplakt. Als ze weer driemaal wrijft komen Suske, Wiske en Schanulleke terug. Ze vertellen tante dat haar over-over-overgrootmoeder trouwde met koning Poefke, en dus koningin der Kannekijkers was. Tante Sidonia is dus van adel. Ze past haar naambordje aan conform de adellijke schrijfwijze.

De koning drinkt van Jacob Jordaens, het schilderij waaruit Vandersteen wellicht inspiratie putte

• Het verhaal verwijst naar de Koningskwestie. Koning Poefke merkt op: "Wat kan onze weerstand hier nog baten, 'k geloof dat ik er beter aan gedaan had mijn volk niet alleen te laten." Wiske merkt vervolgens in de originele versie op: "Dat is maar een gedacht, Poefke! Begin dan maar al met een villa in Zwitserland te huren." Dit is een verwijzing naar koning Leopold III van België die toen in een Zwitserse villa verbleef, in afwachting dat hij terug kon keren naar zijn land.
• Voordien had Wiske ook al gezegd: "Ja maar, zeg, Poefke! Het niet afstappen en de grote jan komen uithangen als de oorlog voorbij is, he?" Aan de Belgische regering werd verweten dat ze tijdens de oorlog naar Engeland was uitgeweken, in plaats van bij het volk te blijven zoals de koning.
• De inname van het kasteel van koning Poefke door luchtlandingstroepen verwijst dan weer duidelijk naar de Duitse intocht in 1940, toen het Fort Eben-Emael op deze wijze werd overrompeld.
• Dit verhaal verscheen gelijktijdig in de concurrerende kranten De Standaard en De Nieuwe Gids. Hierna verwierf De Standaard de exclusiviteit. Het verhaal eindigde abrupt om De Nieuwe Gids in de kou te zetten. De twee stroken met de epiloog zijn later toegevoegd.[1]
• In de eerste verhalen die Willy Vandersteen schreef, is hij nog aan het experimenteren met de hoofdrolspelers. Hij weet duidelijk nog niet wie er naast Suske en Wiske de belangrijkste hoofdrollen moeten vervullen. In Op het eiland Amoras zijn dat tante Sidonia en professor Barabas. In De sprietatoom wordt aan dit viertal Lambik toegevoegd. In De vliegende aap is professor Barabas verdwenen, maar verschijnt wel Arthur, de broer van Lambik. In De zwarte madam heeft het viertal Suske, Wiske, Sidonia en Lambik weer de hoofdrol, maar in De koning drinkt komt Lambik totaal niet voor. In het hieropvolgende verhaal Prinses Zagemeel doet Lambik wel mee, terwijl Sidonia hier weer nergens te bekennen is.
• Vandersteen liet zich voor dit verhaal naar alle waarschijnlijkheid inspireren door het schilderij De Koning Drinkt van Jacob Jordaens. Op dit schilderij ziet men een koning met zijn volk vreedzaam samenzijn als gelijken. De schilder Jordaens speelt zelf mee in het latere verhaal De raap van Rubens, waar Lambik hem samen met Antoon van Dyck en David Teniers, ontmoet in het atelier van Peter Paul Rubens.
• Ook in sommige andere verhalen, zoals De zwarte zwaan en De tuf-tuf-club, blijkt Sidonia van adel te zijn.